wat was m’n vraag waarmee ik naar Amerika vertrok?

-Hoe worden de CES principes in het onderwijs zichtbaar in het gebeuren van alle dag?

Welke doelen moeten worden behaald wat betreft de leerstof? Hoe werkt het automatiseren? Hoe wordt ICT ingezet? Hoe is de ouderbetrokkenheid?

-Wat zijn de grote inzichten die ik heb opgedaan?

Het kind staat centraal en niet de leerstof. Op iedere deur in Central Park East (New York) stond de school visie:

OPOp-Respect wordt overgedragen en gemodelleerd door de leerkracht. Er wordt    uitgegaan van een positieve houding. Alleen het positieve wordt benoemd, er wordt ook steeds benoemd dat we respect uitdragen door een goede luisterhouding aan te nemen, erover na te denken wat er gezegd wordt en dan uitgenodigd worden om mee te doen

De vraagstelling is zo professioneel dat kinderen geactiveerd worden om na te denken. Wanneer je meedenkt en meedoet doe je het goed, men is niet gericht op wat er fout is gegaan wel op wat er goed is gegaan. Op deze manier nemen de kinderen en leerkrachten de verantwoordelijkheid over hun leren, ook dit werd herhaaldelijk benoemd, ben verantwoordelijk.

 

Succes wordt benoemd en gevierd. Zie blog bijv. Peter

-Er werd goed nagedacht over de aan te bieden rekenstof, leerlijnen waren helder en doorlopend. Geen ellenlange rijtjes, maar uitleggen wat je denkstrategie is, sommen bedenken voor een ander( dan beheers je de stof!) zie blog verschillende rekenlessen. Gemis was de betekenisgeving aan de getallen.(vind ik) Rekenen als vak stond op ieder rooster. Ik heb weinig automatiseren gezien in de rekenlessen.

Veel lezen op interesse. Lezen als informatiebron, verhaal, gedicht. Niet het niveau van de boeken is van belang maar wat een kind wil lezen is van belang. Vooral het begrijpen van de tekst  met mindmappen, bijschrijven van notities, tekeningen maken  het inzetten van drama, de bouwhoek, en een woordenschatmuur en het stellen van de juiste vragen over de tekst is de basis van het taalonderwijs.

Daarbij komt ook de projecttijd. (het maken van werkstukken.)

Hier worden de kinderen aangezet tot het onderzoeken, van vragen die zij hebben. Met het steeds reflecteren op waar ze mee bezig zijn, zijn ze eigenaar van hun eigen leerproces

Ieder kind wordt gevolgd door een portfolio map en de verplichte toetsen, een antwoord op de toetsvraag die ik had en hoe ze de leerlingen kunnen volgen. Zie blog “testing”

De ouders worden op verschillende manieren ingezet:als onderwijassistent, administratie, begeleiding maar vooral staan zij achter: commitment to the entire school.

ICT inzet was op de basisscholen van ondergeschikt belang, op de highschool waren de leerlingen zelf computerprogramma’s aan het maken!

• wat betekent dit voor mijzelf, persoonlijk, voor mijn leiderschap?

Voor mijzelf betekent dit, dat ik dat wat ik doe goed voorbereid, met het principe Less is more als achtergrond.

Ik probeer de juiste vragen te stellen zodat kinderen uitgenodigd worden om mee na te denken.  Ook wat kan ik combineren/ integreren?

Op de takenkaart van de kinderen laten benoemen wat ze graag willen leren of doen, ze zelf verantwoordelijk laten zijn voor wat ze als doel hebben gesteld.

Het respect wat we allemaal in de klassenregels hebben staan zelf steeds te modeleren en het positieve benoemen. Letterlijk heb ik gezegd: Ik wil stoppen met mopperen, maar me afvragen  en kinderen bevragen op wat ze doen. Alles zit in een houding/gedrag. Ik wil het positieve complimenteren, het negatieve zoveel mogelijk negeren.

 

• wat betekent dit voor mijn collega’s/ mijn school, en voor SKBO?

De visie van alle scholen van het SKBO is dat het kind centraal staat. Is dat dan werkelijk zo? Hoe zien we dat?

Ik zou heel graag de discussie aangaan WAT BETEKENT VOOR JOU, JE SCHOOL EN HET SKBO HET KIND CENTRAAL (Passend onderwijs). Waarin moeten we de omslag gaan maken, wat zijn de omslagen om tot het doel te komen dat het kind centraal staat en niet de leerstof en de opbrengsten. De opbrengsten zijn goed wanneer de kinderen zelf verantwoordelijk zijn en eigenaar van hun eigen leerproces.

 

De Pius X is pas sinds kort bezig met het opzetten van het zelfstandig werken. De kinderen krijgen sinds de herfstvakantie takentijd. Hierin moeten ze leren om zelf te plannen, samen te werken en de verantwoordelijkheid te nemen over hun werk. De reflectie heeft nog maar een kleine plaats op de kaart, wel is dit onderdeel van het Direct Instructie Model

Kritisch omgaan met methodes (doelstellingen) daar waar je kan vakgebieden integreren(zie blog drama en arts)

Verder gaan met de het overleg van begrijpend lezen. In de teambijeenkomst deze maand is ook gezegd: Kijk wat de juiste vragen over de tekst zijn, probeer niet te zonnestralen (vraag aan 1 kind en antwoord) maar probeer de kinderen aan het denken te zetten. De mindmap het bijschrijven  de woordenschat etc. komt hier ook aan bod. Dit zou verder uitgewerkt kunnen worden.

Het maken van werkstukken met leervragen etc. is opgezet en herkenbaar in de CES scholen (zie bovenstaande foto).

We werken m et de PADmethode, (sociaal emotioneel). Iedere week is er een kind PADkind Dit kind krijgt complimentjes van andere kinderen. Het complimenteren is iets wat nog beter tot zijn recht kan komen. Goed om weer eens bij stil te staan! Gesprekjes met kinderen zijn al onderdeel van ons programma. Respect en respectvol omgaan met elkaar op alle geledingen moet hoog in het vaandel komen staan. Dit naar ouders, kinderen en collega’s. Een grondslag voor een betere communicatie.

Dit verslag wil ik ook naar het team brengen. In overleg met directie en het invullen van het MACON op de principes moeten we een slag kunnen gaan maken!