Met een open blik stapte ik vanmorgen Central Park East binnen.
Daar startte de ochtend met een gezamenlijk gezang in de aula.

Na de voorbespreking mochten we een kijkje nemen in alle klassen.
Mijn eerste indruk was totale chaos, maar na wat beter kijken zag ik dat het een gestructureerde chaos was. Kinderen waren bezig met hun project. Dat kon zijn van weven, tot koken, tot bouwwerken maken. De kinderen maakte hierin hun eigen keuze wat hun project zou zijn. De leerkracht is er vooral om verdiepende vragen te stellen. Vragen stellen is iets wat leeft in de deze school.
Er wordt kinderen dingen geleerd in plaats van onderwijs te geven. Het proces is belangrijker dan het resultaat. De kinderen zitten er niet om getoetst te worden. Gemaakt werk wordt besproken, wat is er goed en waar is er ruimte voor verbetering.
Betrokkenen van de school maken gebruik van elkaars talenten. Dit geldt ook voor de ouders die enorm betrokken worden. De kinderen worden gestimuleerd om onafhankelijk te zijn. De leerkracht is de begeleider van het leerproces van de leerlingen.

Een aantal uitspraken die mij geïnspireerd hebben zijn:
– Eerlijk zijn (t.o.v leerlingen onderling) betekent niet iedereen hetzelfde mag/moet doen.
– Geen regels, maar verwachtingen

M.b.t mijn leervragen heb ik geen concreet antwoord gevonden, maar wel genoeg inspiratie opgedaan.