Ik kan geen kind les geven dat ik niet ken!
Deze uitspraak zou voor alle leerkrachten van toepassing moeten zijn. In de Mission Hill School in Boston wordt dit zeker in praktijk gebracht. Op mijn vraag hoe de lessen worden samengesteld op deze school met zo’n 30% kinderen met speciale onderwijsbehoefte kreeg ik het volgende antwoord:
Wij werken volgens een “Universal Design for Learing” d.w.z. We kijken eerst naar onze groep, welke kinderen zitten daarin en op wat voor manier leren die kinderen. Dan maken we een lesvoorbereiding waarbij we rekening houden met de mogelijkheden van die kinderen en de verschillende benaderingen van de lesstof die dat met zich meebrengt. Zo is het mogelijk om het voor alle kinderen in de groep behapbaar te maken en leert iedereen iets op zijn/haar eigen manier.
Om dit te kunnen doen moet je natuurlijk de kinderen in je groep goed kennen.!
Daar kunnen wij nog wat van leren: niet de methode, maar de leerlingen in de groep moeten uitgangspunt zijn bij het voorbereiden van je lessen…..
Ook opvallend op Mission Hill School: er stond niet voor elk kind in de groep een stoel en tafel in de klas. Voor 17 kinderen 1 groepstafel met ca. 10 stoelen…. En verder een groepstafel om op je knieën aan te zitten en een hele grote mat waarop je kunt zitten of liggen. En staand leren was ook nog mogelijk!
Hannie Uijtdewilligen
En als we nu zo ook eens naar onze collega’s zouden kijken / met elkaar ons werk zo zouden inrichten ? Lijkt me mooi 😜!
Ieder kind leren kennen om van elk kind een ster te kunnen maken?! Marleen de Haan – KPC Groep