Less is more, depth over coverage

Minder is meer, diepgang boven oppervlakkigheid.

Ik ben een persoontje die het heerlijk vind om lekker hard te werken. Wanneer er iets gedaan moet worden, zal ik vaak degene zijn die zich geroepen voelt en aangeeft het wel aan te pakken. Dit is een eigenschap die in mijn schuilt en tegelijkertijd komt dit door de grote betrokkenheid die ik voel bij onze school de Sterrebos.

Echter merk ik steeds vaker (zeker nu ik parttime ben gaan werken) dat ik niet alles kan doen. Of ja… ik kan wel veel doen, maar ik kan beter zeggen dat ik niet alles GOED kan doen.

Ik word vaak geïnspireerd door mede collega’s om mijn onderwijs te ontwikkelen. Leuke ideeën, boeiende theorieën, interessante aanpakken, het pakt me vaak en ik wil zoveel… Ik ga dan weer experimenteren in de klas. Uitzoeken, uitproberen en aan de slag. Ik vergeet echter vaak een heel belangrijk aspect: evalueren en als vast stramien inpassen in mijn dagelijks leven… Het gaat mij dan vooral om het feit dat ik vaak verschillende dingen boeiend vind en ik ga met allerlei acties aan de slag.

Als ik dan lees over Less is More, spreekt mij dit erg aan… Wat zou er gebeuren als ik me op minder dingen zou focussen en deze meer diepgang zou gaan bieden? … Zou het mij dan lukken om meer diepgang te bieden? Hoe ziet mijn onderwijs en dan uit? Het is in mijn ogen zeker een onderzoek waard. Ik zie wel eens collega’s een volle overtuiging voor één aspect hebben en ben dan soms wel een beetje jaloers, dat zij al het andere los kunnen laten omdat zij deze ene overtuiging erg strikt na willen leven.

Ik zou in Amerika graag eens willen kijken hoe ik dit terug kan zien in het onderwijs en ik ben vooral benieuwd of ik overtuigd wordt door de stelling: Less is More!

Demonstration of mastery

Laten zien wat je kent en kunt en wie je bent.

In mijn huidige onderwijs betrap ik mijzelf er vaak op dat ik de lessen voorbereid volgens de methode en volgens de inzichten die ik daarnaast heb om mijn lessen boeiender te maken. Om heel eerlijk te zijn, komt het er op neer dat ik de lessen aardig voorkauw voor de kids. Natuurlijk is er naast de basisinstructie nog ruimte voor de verlengde instructie en de verkorte instructie… Maar of ik de kinderen ook echt leermeester maak van hun eigen proces???

Ik ben veel bezig met de funfactor op school en deze vind ik ook erg belangrijk! Ik wil dat kinderen het naar hun zin hebben in mijn klas. Ik wil dat ouders graag de klas binnen komen lopen en dat ze daar trots rondkijken naar de klas van hun kind. Dat mensen kunnen zien dat er geleerd wordt en dat we vooruitgang boeken met z’n allen. Ik wil dat de kids trots zijn op hun leerproces. Dat ze zich betrokken voelen en graag laten zien wat ze kunnen. Ik ben van mening dat dit laatste ook echt een natuurlijk karakter van alle kinderen is, maar het is aan de leerkracht om dit er ook uit te krijgen en het samen met de kinderen te tonen. Ik ben denk ik al vrij goed op weg als het gaat om het presenteren van geleerde zaken, maar ik zou nog veel kunnen leren op het gebied van inrichting en het kind eigenaar te maken van zijn of haar eigen leerproces.

Ik hoop in Amerika geïnspireerd te raken door de leerkrachten en de manier waarop zij kinderen mee laten denken in het leerproces.

Daarnaast hoop ik geïnspireerd te raken door de inrichting van de school. Hoe wordt er een uitdagende leeromgeving gecreëerd en hoe kan ik zien dat ouders en kinderen trots zijn op wat ze leren?

Tot mijn volgende blog…