Verder met de rekenles van Abdi. Een jongen genaamd Angel, moest de breuk 3/4 op het bord tekenen en schrijven. De afbeelding was juist, maar de noemer en deler had hij omgedraaid. Abdi vroeg aan Angel hoe hij tot deze notatie was gekomen. Angel voelde meteen aan dat zijn “product” niet juist was en wilde op slot slaan. Abdi sloeg een arm om hem heen en zei: “There’s no wrong. What makes sense matters.” Kippenvel en Angel draaide zich weer naar het bord. Een leerling begon te zuchten en Abdi gaf aan dat hij het heel belangrijk vond dat Angel de noemer en deler begreep. “Samen moeten we hem hierbij helpen.”

Na het probleem te visualiseren en door te vragen zonder mening, zag je dat Angel het begreep. Abdi was zo enthousiast over dit succes en liet dit in houding en gedrag zo duidelijk merken, dat hij de hele klas een soort euforisch gevoel gaf. Ook ik zat op het puntje van mijn bank! Wat een succes.

Wat deed Abdi nou zo anders?

• Hij gaf niet op
• Zorgde voor a tone of decency and trust
• Stelde vragen zonder mening en zonder tips
• Liet zich niet leiden door de klok
• Het werk hoefde niet af te zijn. Als je maar goed nagedacht hebt over de materie.

Wat zou het toch mooi zijn als ik volgende week in ieder geval 3 van de 5 punten in praktijk zou kunnen brengen. Ik ga er voor!