We zijn inmiddels ruim twee weken terug uit de USA. Het was een machtig mooie ervaring die je daar moet kunnen beleven, voordat je begrijpt hoe het werkt. Het bezoek aan de CES scholen heeft mij veel gebracht. Ik ging er naar toe vooral om te kijken hoe ze daar omgaan met kinderen die meer uitdaging nodig hebben. Ik werd verrast met een werkwijze waarbij je geen aparte plusklas meer nodig hebt voor kinderen die op cognitief gebied meer aankunnen. Bij de CES-scholen wordt er vanaf het begin op school ingespeeld op individuele keuzes en behoeften van kinderen, op de motivatie om te leren en om het leren leuk te vinden. Passie te krijgen voor het ontdekken van dingen.

Talent wordt niet alleen op cognitief vlak gezien. Kinderen kunnen ook talent hebben bij het koken enzovoorts. Bij de CES scholen zijn ze gericht op het versterken van de hersenen alsof het een spier is. Centraal staat het leren denken, de habits of mind, zoals kritisch leren denken. Dit is belangrijker dan het vullen van de hersens met feitjes.

Kinderen leren ook al vroeg om zelf vragen te stellen over wat ze willen leren.  Zoals het meisje van vier jaar dat tijdens het kleien aan mij vraagt: kun je me leren om een poppenhoofd te kleien?

Bij de oudere kinderen zie je dit terug tijdens het werken met thema’s. Kinderen leren om een onderwerp uit de diepen door de juiste vragen te stellen bij een project. De kennis die kinderen opdoen kunnen ze thuis delen met broertjes of zusjes omdat thema’s elk jaar centraal over de gehele school worden aangepakt. Zoals de Bronxrivier, waarbij de kleintjes een schilderwerk maken en de oudere leerlingen stroomsnelheden gaan bekijken. Een excursie en expositie horen ook bij het project.

De leerkracht coacht dergelijke projecten met behulp van reflectievragen aan het kind zoals: Waar liep je tegenaan? Hoe heb je het opgelost? Wat zou je volgende keer anders doen? De leerkracht volgt elke kind in zijn of haar ontwikkeling. Individueel.

Op het VO leren de kinderen ook hoe hersenen werken, je leert te ontdekken wat je eigen leerstijl is, wat je al goed kan en waar je nog meer moeite voor moet doen. Kinderen worden gecoacht om naar zichzelf en hun eigen leerproces te leren kijken. Daarbij krijgen ze les in drie hoofdvakken, waarbij vaardigheden worden geïntegreerd. Op het ene hoofdvak kun je je verder ontwikkelen dan het andere. Centraal staat: Be kind and work hard. De kennis wordt overgebracht vanuit alle zintuigen. Zo leer je Spaans met een lolly in de mond, je staat en beweegt in een kring, spreekt met elkaar en deelt gekleurde plaatjes rond. Leren is fun.

Wat neem ik hiervan mee voor De Korenaer? Meer individuele gesprekjes met het kind, werken met projecten (schoolbreed) en thema’s zodat het creatief denken meer aan bod komt, evenals vaardigheden, plezier in het leren en ontwikkeling niet alleen cognitief gebied. Gebruik stiften, verf, klei en werk aan een project vanuit het creatief maken van iets tastbaars. Een brede ontwikkeling en eigen keuzes maken doen we deel al in de plusklas, echter deze wijze van denken is voor alle kinderen van belang. Iedereen telt mee.