Leervragen waar ik mee vertrok:

Hoe zorg ik ervoor dat jonge kinderen eigenaar zijn van hun leerproces?
Hoe kan ik rekening houden met vaardigheden en talenten van elk kind?
Hoe kan ik er voor zorgen dat leerlingen hun eigen verantwoordelijkheid nemen, hun eigen leerproces veelal bepalen en welke situatie kan ik creëren om dit mogelijk te maken?
Hoe bewerkstellig je minder is meer, diepgang boven oppervlakkigheid?
Welke middelen kan ik daarvoor gebruiken?
De basis is respect en vertrouwen, hoe wordt hieraan gewerkt?
Hoe stimuleer je bij de kinderen het gevoel” ik kan het”?

Antwoorden die ik gekregen heb! Wat ga ik daarmee doen en welke stappen heb ik al gezet!
Als je kinderen de ruimte geeft om hun eigen leerproces te bepalen, door ze te laten werken aan hun eigen gekozen project “project time” en het werken met portfolio’s dan zie je kinderen die betrokken zijn, enthousiast en gemotiveerd, op deze manier wordt het kind eigenaar van zijn eigen leerproces! Als kinderen ergens aan werken wat ze zelf gekozen hebben zijn ze veel meer betrokken en doen ze veel meer leerervaring op en wij moeten ze daar bij helpen ( leren, leren) “learn to use your mind well” Dit is mooi, hier gaan we iets mee doen!!
“I can’t change the direction of the wind, but I can adjust my sails to always reach my destination.”

Dus vol enthousiasme gestart met “project time” in groep 1-2 op de John F. Kennedy! De kinderen mogen zelf bepalen welke kamer ze gaan maken van de Sinterklaas-stoomboot. Eerst wordt er een tekening ( een werktekening) gemaakt hoe het er uit moet komen zien en wat ze denken dat ze daarvoor nodig hebben. Daarna gaan ze aan het werk, de leerling denkt, doet en leert hier super veel van op deze manier en de leerkracht ondersteunt bevraagt, daagt uit en stimuleert hierbij en probeert rekening te houden met de vaardigheden en talenten van elk kind. Rekening houden met vaardigheden en talenten binnen het werken met projecten is mogelijk omdat niet alle kinderen hetzelfde doen en als je probeert om je kinderen echt te leren kennen (“The teacher knows me” heb ik vele malen gehoord van studenten) en daar goed in investeert is dat zeker mogelijk. “Student as worker, teacher as coach”. “Personalisation” Doordat de leerkracht de kinderen helpt de regie te nemen over hun eigen leren maar ook door ze te laten reflecteren worden kinderen eigenaar van hun eigen leerproces. Reflecteren kun je met jonge kinderen door ze een tekening te laten maken, of om er over te praten. In dit geval kies ik ervoor om na afloop in een kring de kinderen te laten vertellen over wat ze gemaakt hebben.

“Demonstration of mastery”: Laten zien wat je kent en kunt en wie je bent. Hierbij stel ik vragen zoals: Hoe heb je het aangepakt? Wat ging goed?, Wat vond je moeilijk?, enz. Het is een hele uitdaging voor de kinderen, ze krijgen ruimte voor eigen ideeën, invulling en materiaalkeuze. Ze worden aan het denken gezet en krijgen zo ruimte om hun eigen creativiteit te ontplooien. Maar ook moeten ze proberen om daar waar ze tegen aan lopen oplossingen voor te bedenken. De rol van de leerkracht is hierbij motiveren, stimuleren en begeleiden d.m.v. vragen te stellen en op deze manier het kind zelf na te laten denken over een mogelijke oplossing. Het zal een heel leerproces zijn voor de kinderen, maar ook voor de leerkracht. Door op deze manier te werken krijg je ook meer diepgang, de kinderen zijn er heel anders mee bezig dan voor en nadoen! Less is more, depth over coverage. Minder is meer, diepgang boven oppervlakkigheid. Door een onderwerp aan te pakken en dat uitdiepen op de manier zoals hierboven beschreven. Maar ook door met de kinderen over waar ze mee bezig zijn te praten. Ook een mogelijkheid is om een ouder of iemand die kennis heeft van een bep. onderwerp uit te nodigen in de klas. Hierdoor hebben de leerlingen de ruimte en de mogelijkheid om meer diepgaande leerervaringen op te doen. Door met het kind in gesprek te gaan over “zijn project” (feedbackgesprek) kun je het kind vertrouwen geven, zodat hij zelfverzekerd wordt, hij/zij voelt dat de leerkracht in hem gelooft en op die manier kun je een kind stimuleren telkens een stapje verder te gaan. De pedagogiek en niet de didactiek moet leidend zijn daardoor ontstaat er een andere relatie tussen leerkracht en leerling. Niet alleen de relatie van leerkracht en leerling is belangrijk, maar ook de relaties van leerlingen onderling een idee wat ik uit New York, maar ook in Boston gezien heb, heb ik reeds ingevoerd n.l. “De vraag van de dag.” Twee kinderen krijgen de opdracht om aan de kinderen van de klas de vraag van de dag te stellen, dit kan van alles zijn bijv. “Wie is er zaterdag naar sinterklaas geweest in de stad? Dit wordt weergegeven door de namen van de kinderen onder de ja of nee kant te plakken op het magneetbord. Op deze manier leren kinderen elkaar beter kennen en wordt gestimuleerd om ook aan elkaar vragen te stellen.

Een van de belangrijkste oftewel het belangrijkste wat ik mee wil nemen in mijn dagelijkse praktijk vind ik toch wel ” The teacher knows me” Dit heb ik in New York en in Boston op alle scholen veel gehoord, dit is voor de leerlingen van grote betekenis en daarom wil ik hier ook veel in investeren!! Bedankt Voor de kans die ik gekregen heb om deze mooie ervaring op te doen!!