Nog volop genietend van het zonnige weer, huppelt er toch af en toe de (waarschijnlijk koude) maand november door mijn hoofd. Gaaf gaaf gaaf, dan gaan we met een leuke groep mensen de reis naar Amerika maken! Behalve dat ik het natuurlijk super leuk vind dat ik mee mag (hallo, naar Amerika!!!!) ben ik ook heel erg benieuwd met hoeveel bagage in mijn hoofd ik straks weer terugkom. Na de ontzettend inspirerende bijeenkomst Van Be Kind, Work Hard eerder dit jaar werd mijn nieuwsgierigheid naar de CES-scholen alleen maar groter. Hoe doen ze dat? Kan ik dat ook? Krijg ik mijn collega’s net zo enthousiast en gemotiveerd om deze manier van coachend lesgeven te hanteren? Allemaal dingen die ik in november hoop te zien, te horen, te voelen en vooral te ervaren. Heel leuk dat ik de Amerikaanse collega’s later die week ook nog even in een kleine setting kon spreken op de Cirkel. Wat een meesters en juffen, ik mag hopen dat ik hun vaardigheid ooit een beetje kan evenaren…..
Aangezien wij op de Brinck druk bezig zijn met het ontwikkelen van een hernieuwde visie en gaan werken met IPC, denk ik dat de principes die de CES-scholen hanteren ook steeds beter bij onze vorm van onderwijs kunnen gaan passen. Voor mezelf ben ik heel benieuwd of ik het principe Personalization nog beter onder de knie krijg. We gaan met combinatieklassen werken dit jaar, dus daar zal ik nog meer moeten differentiëren en mijn aandacht nog beter moeten verdelen in dezelfde tijd. Voor een ervaren combiklas juf of meester waarschijnlijk geen enkel probleem, maar ik heb het al heeeeel lang niet meer gedaan….Toen we vorig schooljaar aan de slag gingen met de proeftuin van IPC, kwamen we er achter dat je veel minder aan het ‘lesboeren’ bent tijdens de verwerking van een uit en veel meer langs de zijlijn begeleidt. Hier komt dus het principe Student as a worker, teacher as coach om de hoek kijken. Tijdens het werken met IPC wordt er veel verwacht van de zelfstandigheid van de kinderen. Hierin moeten ze echt nog een beetje worden ‘opgevoed’, de manier van werken bij IPC verschil enorm met wat ze gewend waren de afgelopen jaren. Het principe A tone of decency and trust zal hiervoor mij goed aan sluiten. Lukt het mij om het de kinderen zo te leren dat ze op een respectvolle manier met elkaar omgaan in de school? Ik hoop dat ik met de reis die we gaan maken een schakeltje kan zijn in onze veranderende school. Ik ga hier in ieder geval mijn uiterste best voor doen!
Nog een week of 11, dan is het zover. Tot die tijd surf ik nog maar even rond op de sites van de scholen die we gaan bezoeken, gewoon…..omdat het zo gaaf is!
En dan ben ik natuurlijk nieuwsgierig naar welk CES principe nu de meeste verbinding heeft met het realiseren van IPC.
en dan word ik nieuwsgierig naar hoe dat eruit gaat zien in je groep en wat je daarmee als leerkracht gaat doen….
Je schrijft dat de kinderen ‘opgevoed’ moeten worden als het gaat om zelfstandigheid. Wat vraagt dat aan vaardigheden van jou en welke leervragen heb je daarover?
Eva, Volgens mij stel je aan het begin een hele mooie vraag. Kan ik dat ook is een vertrouwens vraag aan jezelf. Inmiddels heb je mooie IK-JIJ-WIJ dagen achter de rug met je klas. Een prachtig voorbeeld van a-tone-of-decency-and-trust. Geeft dat voor jezelf al een beetje antwoord op: Kan ik dat ook?