Wat vliegen de weken voorbij. Vorige week Esta formulier aangevraagd, afgelopen weekend de laatste zaken thuis geregeld v.w.b. oppas en vandaag de laatste bijeenkomst met ons reisgezelschap.

Thuis had ik een leuk gesprek met mijn eigen kinderen over wat zij nog wisten van hun schooltijd in Amerika. Van 2010 tot 2013 woonde ik met mijn gezin in Texas. In die tijd heb ik vrijwilligerswerk gedaan op de school van mijn oudste. Het eerste wat zij er over vertelde was; mijn juf, Mrs Perez, was zo blij dat ik er was. Die sfeer op school was zo goed, dat voelde ik ook. Het was een community, iedereen was begaan met elkaar. Aan de verschillende geluiden om mij heen maak ik op dat ik dat  nu ook weer ga meemaken. Ik word daar gewoon blij van. Verder hadden we het over de rust, de vaste structuur, de kleine groep, het vloerkleed waar instructie op werd gegeven en zoveel verschillende werkvormen en lessen. En dan denk ik als leerkracht aan mijn diverse groep van 27 leerlingen, aan al die methodes en aan mijn leervragen.

Less is more, depth over coverage: How can I better accommodate the needs and skills of pupils? (Hoe kan ik beter aansluiten bij de talenten en vaardigheden van leerlingen)

Goals apply to all students: How can I maintain an overview so that everyone achieves his or her learning objectives? (Hoe hou ik overzicht op dat iedereen de leerdoelen behaald)

Student as worker, teacher as coach: What skills do I need to coach different types of learning? (Welke vaardigheden heb ik nodig om verschillende leerprocessen te coachen)

Wat ben ik benieuwd!