Wat een rust in een overvol lokaal! Dat valt me als eerste op als je hier op CPE een lokaal binnenstapt. Kinderen bewegen heel gemakkelijk en natuurlijk in een ruimte met heel veel prikkels. De rust komt vooral vanuit de leerkracht; ik ervaar geen haast, tijdsdruk, methodedruk, maar tijd om te luisteren naar de kinderen bij de leerkrachten. Tijd om het proces te starten en te evalueren, tijd voor gesprekken, high fives en schouderklopjes voor de kinderen.

Natuurlijk hebben zij ook doelen die behaald moeten worden, maar er worden duidelijk keuzes gemaakt in het bereiken van deze doelen. Mooie quotes die ik vandaag gehoord heb:

‘Kids are natural learners’

‘Ik durf risico’s te nemen omdat ik weet dat de mensen om me heen me steunen’

‘School is not a preparating for life, school IS life!’

Ik zie geen methodes die leidend zijn, maar de mensen zijn dat. Ook niet de leerlingen, maar de kinderen, want in de eerste plaats zijn we allemaal mensen! De doelen zijn duidelijk, hoe die bereikt worden is iedere dag/ week / jaar wisselend. Wat vraagt dit een bevlogenheid van iedereen, kinderen-ouders-leerkrachten samen! Dit heb je niet zomaar eventjes in je vingers…waar ga ik mijn start maken? waar begint mijn ontwikkeling…of is ie nu al begonnen, nu ik hier zit en daar over nadenk?