Laatste stop op de CES-reis: Parker High school.
Vandaag was ik vooral benieuwd naar hoe de CES-principes op een high school worden toegepast.
De dag begint met Advisory, de dagopening ofwel meeting zoals op de basisscholen. De ene keer is het een discussie, dan een spel. Elke dag wordt ook weer met een Advisory afgesloten.
Vakken worden geïntegreerd gegeven. Geschiedenis gaat niet om jaartallen, er wordt dieper op de stof ingegaan. Waarom gebeurde dit? Was het nodig? Tijdens Arts & Humanity bestuderen de kinderen teksten over het onderwerp. Een andere les wordt er een product over hetzelfde onderwerp gemaakt. In de klassen hangen duidelijk de lesdoelen. De leerkrachten geven continu feedback aan hun leerlingen. Leerlingen zijn betrokken. Er is rust in de klas.
En dat was het dan…. de laatste school. All good things must come to an end. Hoe ik deze week heb ervaren?
Ik heb deze week zoveel gezien! Geweldig om de hele week met collega’s (Nederlands en Amerikaans) te sparren en te reflecteren. Moe maar met een rugzak vol ga ik weer naar huis.
De ‘promises’ die ik met mezelf maak: mijn klas geletterder maken, sneller overstappen naar woord- en zinsniveau. Kinderen meer feedback geven. Vragen: Waarom heb je dit antwoord gekozen? Wat zou je de volgende keer anders doen? Kinderen meer bewust maken van hun eigen leerproces. En schrappen waar nodig, goed het lesdoel in de gaten houden en kijken wat de kinderen daadwerkelijk nodig hebben om weer een stapje verder te komen. Dit betekent als leerkracht nog meer investeren in de klas maar daar krijg je wel iets heel moois voor terug!
Een mooie belofte! Wat boffen die kinderen in jouw klas
Als je als leraar meer investeert in je klas, investeren zij vast ook meer
Mooie plannen, mooie beloften… waarmaken… en genieten… !!!