Ik realiseer me deze week maar weer opnieuw dat ik een geweldig beroep heb. Ik mag werken op een school met geweldig lieve en betrokken collega’s en de allerleukste kinderen. Mijn gedachten hebben deze week niet stil kunnen staan. Wat laat ik al zien? Wat wil ik meer laten zien? Wat zou ik nog willen leren? Wat wil ik de kinderen vooral meegeven?

In het weekend nam ik mezelf nog voor, ik ga mezelf richten op mijn doelen. Ik weet dat er veel om mij heen zal zijn dat ik interessant vind, wat ik ook wil onthouden, wat ik wil zien en meenemen. Ik wilde me focussen en blijven richten op mijn doelen. Dit is weer niet gelukt. Mijn doelen zijn gaandeweg verschoven of beantwoord waarnaar er nieuwe leervragen bij kwamen. 
Na 5 ‘essential schools’ te hebben bezocht, is er veel te verwerken. Alles wat ik heb gezien een plekje geven. Ik wil mezelf beloven om het wel in stappen te doen, niet overhaasten, je moet het opbouwen en je kan klein beginnen. Ik denk dat ik al heel veel mooie dingen doe, maar ik heb zoveel passie om nog zoveel meer te doen. 
Waar ik bovenal aan moet denken, is te genieten van het prachtige beroep wat ik heb met de geweldige kinderen die ik heb! Vooral ook samen met kinderen genieten.

Ik zal mijn grenzen bewaken maar vooral ook het enthousiasme delen, laten we elkaar enthousiast maken. Maak alles vast met geNIETjes!

Ik heb me echter laten verrassen, laten verwonderen. Knuffel de beren op de weg. Wat was dit een fantastisch avontuur!.