Na een kringgesprek in mijn groep 2-3 over trots en knap zijn, vroeg ik mijn leerlingen: “Wat wil jij leren?”. Dat wisten een aantal kinderen meteen en begonnen met tekenen op het blad. Grote plannen maakten ze en niets was te gek. “Ik wil een salto achterover in het water maken!” riep een jongen enthousiast. In gesprek met deze leerling probeerde ik zijn ambitie kleiner te maken. Ik zag een aantal belemmeringen waarom dit leerdoel niet handig is voor op school. Bovendien had ik eigenlijk andere leerdoelen in gedachten. Gelukkig kon ik mijn bezwaren en verwachtingen voor me houden en ging open het gesprek in. Hij verwoordde zelf dat er geen zwembad op school is maar wel een gymzaal. Samen formuleerden we een nieuw persoonlijk leerdoel: zelf een koprol maken. Hij was tevreden en ik ook!
Deze ervaring was een mooie spiegel voor mezelf. Ook ik moet mijn doelen wat kleiner maken zodat ik me beter kan verdiepen. ‘Student as worker, teacher as coach’. Ik ga tijdens het scholenbezoek het gedrag van de leerkracht onderzoeken. Ik wil zien hoe zij deze visie uitstralen en in de praktijk brengen. Welke vragen stellen zij? Zijn de mogelijkheden grenzeloos? Ik ga het snel ervaren!
Mooie vragen stel je! En een goed bijpassend plaatje! 😊
Beste Anne,
Wat een mooie reflectie op het stellen van doelen. Wat zijn we snel geneigd om te denken in belemmeringen of in onze eigen kaders voor leerdoelen. Goed dat het je lukte om je bezwaren en verwachtingen voor je te houden en open het gesprek in te gaan. Wat heb jij nodig om open gesprekken in te gaan? Welke doelen stel je dan voor jezelf?
Mooi verwoord Anne. Wat een goed voorbeeld uit je eigen klas kon je gebruiken. Je gaat het zien in NU en Boston.
weer de goede vraag waarmee het begint. Je zou misschien ook focus kunnen maken op de vragen die de leraren elkaar stellen in hun professionele praktijk. Dat is zo’n rijkdom