In New York geland. Wow voet op Amerikaanse bodem het leek zo bijzonder. En dat was het ook, maar het moment van grote verwondering kwam toen ik de metro instapte en van uit het vliegveld drie kwartier in de metro onder de grond ging. Alles grauw, vies en vooral donker.  Ik denk dat ik wel 10 meter onder de grond was en dat benauwde me wel even. Beland bij het juiste station , uitstappen en naar buiten. Dat was echt verwondering. Ik stond in een keer midden in het bruisende leven van New York.
Het was net of ik in een film beland was.
Inmiddels ben ik 36 uur in the big Apple. Het ene maakt nog meer indruk dan het andere. Ik voel me een bevoorrecht mens dat ik dit allemaal mag meemaken. En dan heb ik het niet alleen over het bekijken van de bezienswaardigheden. De emotie die ik voelde bij het Statue of Liberty. Het vrij mogen zijn, doen wat je wilt, leven in een vrij land, de mogelijkheid hebben om je mening te geven, te houden van de gene van wie je wilt.
Verworvenheden die wij voor lief nemen. Maar die dat voor anderen helemaal niet zijn.
Hoeveel gezinnen die ik in het afgelopen jaar heb leren kennen, hebben alles achter moeten laten, omdat wat wij zo normaal vinden, daar waar zij wonen dat je dood kan betekenen.