New York City, wat een fantastische stad met veel uiterste. In de vier dagen voorafgaand aan de studiereis al veel gezien en gedaan en iedere keer val ik van de ene verbazing weer in de andere.
Maandag zijn we naar Castle Bridge gegaan. Bij de deur viel het me op dat er een security stond. Nadat we ons geregisterd hadden liepen we door naar de aula waar we de community song mochten bijwonen. Alle kinderen, leerkrachten en ouders komen bij elkaar om de week zingend te openen. Er wordt zowel in het Engels als in het Spaans gezongen. Iedereen zingt mee, wat een hartverwarmende sfeer. Terwijl ik naar het vredige geluid luister, hoor ik buiten de harde sirene. Niemand lijkt dit op te merken.. het is ten slotte ook niet zo bijzonder in deze stad en al helemaal niet in deze wijk. Deze school voelt als een warm bad voor kinderen. Gedurende de ochtend neem ik een kijkje in verschillende groepen. In een klas zijn de kinderen met een schrijfopdracht bezig. Ik raak met een meisje in gesprek. Ze vraagt me waar ik vandaan kom en kijkt me vol verbazing aan, als ik haar vertel dat ik uit Nederland kom en uitleg dat dit in Europa ligt. `So you travel whole time with the airplane, to visit our school?! That is great!!!’ Haar reactie raakte me, omdat ik haar zag stralen en zij dit verhaal vol trots aan haar klasgenoten vertelde.
Dinsdag door naar The Neighborhood School. Vrij snel werd ik herkend door Corinthia, zij heeft ook een bezoek gebracht aan De Cirkel. Ik had al veel gehoord en gelezen over de morning meeting en heb deze vandaag bij haar in de klas mogen bijwonen. `What is going on in your mind?’ Kinderen en leerkrachten vertellen, in een aangename warme sfeer met aandacht voor elkaar. Ik begin de dag ook dagelijks met een praatje met de kinderen, maar deze ervaring heeft me inspiratie gegeven en doen ervaren wat het voor positief effect heeft op o.a. de sfeer in de groep. Het lijkt me geweldig om de morning meeting te vertalen naar mijn eigen klas. En dat is dus ook een van de dingen die ik mee terugneem naar Nederland. Na deze opening gingen de kinderen aan de slag met project time. Vandaag heb ik zelf mogen ervaren hoe dit in zijn werk gaat en wat de tussentijdse vragen van o.a. de leerkracht & mijn maatje teweeg hebben gebracht met mijn (denk)proces. Niet het eindresultaat, maar het proces staat centraal. Gelukkig is hier in mijn klas al veel aandacht voor, maar kan zeker nog veel meer diepgang krijgen. Daarom was ook een van mijn leervragen:
Follow the process, means letting go things. Which question do I ask on which moment to stimulate children in their thinking-process and activate and stimulate them? Which skills do I need to coach this process of letting go? (Student as worker, teacher as coach).