The Neighbourhoodschool in NY, wat een saamhorigheid…

 

Bij binnenkomst van school viel mij op dat vele kinderen aan het ontbijt zaten, omdat ze thuis geen ontbijt hadden gehad of dat op school opaten.  Na een korte uitleg mochten we weer naar de klassen. Kijken, observeren…..super!

Wat ik zoal zag was:  –     Morning meeting in group 1-2.

  • Taallesje over –ot, dot, lot, hot
  • Welk boek pakt je als je gaat kiezen ( titel, plaatje, interesse) en samen gelezen.
  • Dirigentje (quietly}
  • In andere Group 1-2 werkjes nabespreken (do you have a comment?}

Prachtige tekeningen (thank you, I like it a lot).

Ouders kwamen vertellen waarom de school zo fijn was voor hun kind.

Kinderen kwamen mooie werkjes laten zien van hun projecttime.

Na even reflecteren over waar we mee bezig zijn en een  goede lunch, zijn we weer de klassen ingegaan. Ik heb een Spaanse les bijgewoond, via het digibord (Storyplace) werden Spaanse woordjes geleerd, daarna in een bovenbouwklas een rekenles gezien waarbij geleerd werd hoe je de komma moest plaatsen in grote getallen en een kind Lyla kwam mij interviewen.

Na afloop heb ik een onderbouwvergadering bijgewoond waarbij een uitstapje naar Brooklyn Botanical Garden voor 4 groepen kinderen werd geregeld met de gele schoolbus.

Wat een betrokkenheid en saamhorigheid…je zag het aan het geduld en positieve reacties van de leerkachten . de inrichting van de lokalen met dieren, zaadjes van  planten, regel, de rust, de goede vragen, de beleefdheid, de werkjes, de tekeningen, de ruimte om naar de gang te kunnen gaan enz.

Woensdag mochten we terug:

Ook nu waren  alle kinderen aan het zingen in de aula. Heel veel ouders  hebben dit mooie moment van samen zingen meebeleefd, net als wij. Liedjes die elk kind leuk vond en die zo zuiver gezongen werden. Er was begeleiding van vier gitaristen.

Daarna begon de workshop rondom het begrip “Authority”. Met slices mochten we woorden die daar mee te maken hadden erbij hangen. Daarna kregen we “projecttime”…, zoals ze dat op deze scholen ook met kinderen doen. Ik had gekozen voor schilderen. Anderen waren aan het kleien, en met blokken en lego aan het spelen rondom dit thema. Ook onze werkjes werden nabesproken. Bij terugkeer in de groep hebben we een nabespreking gehad rondom onze ervaringen.

Ook nu blijkt dat projecttime ons raakt…dat we ontdekken dat we iets van onszelf laten zien…dat dat zo verschilt van wat anderen ervaren, dat we ervan leren….echt boeiend!

Daarna naar het hotel, de bus in en op naar Boston!

 

3 gedachten over “The Neighbourhoodschool in NY, wat een saamhorigheid…

  1. Beste Hermien,
    Zou het je lukken om uit te leggen waarom Projecttime zo raakt?

  2. Je schrijft een mooie observatie van wat je gezien hebt en wat je raakt of inspireert. De vraag is nu: wat betekent dit voor jouw eigen lesgeven? Welke inspiratie vertaal je naar je eigen dagelijks handelen?

  3. Projecttime laat zien wie je bent, wat je voelt en denkt, wat je ervaringen zijn enz. Het werkje laat jou iets zien….dit ben ik! Door het na te bespreken zie je het ineens….wauw. Meteen daarna ga je aan de slag met de vraag wat kan ik verbeteren, wat komt nu? Een mooie intense ervaring….
    Ik ga met mijn lesgeven meer luisteren naar wat het kind wil leren, meer vragen stellen aan het kind, de werkjes individueel en creatief laten maken, de werkjes na afloop bespreken…en wat ga je straks ermee doen?
    Fijn dat ik dit heb mogen ervaren…!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.