Vandaag zijn we op The Mission Hill school geweest. Bij binnenkomst voelde ik me gelijk “thuis”. Gaandeweg de dag ontdekte ik door de klasbezoeken en gesprekken met de leerkrachten en de directie waardoor dit kwam. Deze school ligt qua werkwijze en visie het dichtste bij mijn praktijksituatie in vergelijking met de andere scholen die we tot nu hebben gezien. Om deze reden ben ik heel bewust gaan kijken wat hier dan exact anders gaat en hoe het team handelt. Voor mij stond hierbij gedurende de dag één woord centraal: mindset.

Dit woord is voor mij centraal gaan staan na het gesprek met de directrice aan het begin van de ochtend, waarin wij onze vragen mochten stellen. Naar aanleiding hiervan zei ze op een gegeven moment: “you have to change your mindset”, “thats what all off you teachers have to do”. Met deze gedachten ben ik de klassen gaan bezoeken en met de leerkrachten in gesprek gegaan om meer te achterhalen waarom handelen zij zoals zij handelen? Welke gedachtegang is aan hun handelen vooraf gegaan? Dit gaf mij een aantal mooie eyeopeners van hoe het ook kan!

Om een voorbeeld te geven; een puber jongen (jaar of 14) zat onderuit gezakt met zijn broek hangend op zijn knieën en zijn koptelefoon op. Wij verbaasde ons dat de leerkracht hier niks van zei. In een gesprek na afloop gaf hij ons aan dat hij hier al meerdere keren een gesprek met de betreffende jongen over had gehad, waarin hij heeft aangegeven dat hij dit niet prettig vindt om te zien en waarin zij samen tot punten gekomen zijn waarom hij dit wellicht moet veranderen (bijvoorbeeld om vertoonbaar op zijn stage te verschijnen). De leerkracht gaf hierbij aan dat hij dit soort gesprekken blijft voeren totdat de jongen er zelf mee stopt (creation from ownership), maar dat hij er bewust voor kiest om hem dit niet te verbieden, aangezien de jongen anders steeds verdere grenzen gaat opzoeken en hij dan met hem in een strijd beland. Hij kiest er hierdoor bewust voor om de verantwoordelijkheid bij de jongen te leggen en hem eigenaar te maken van dit proces. Dit was voor mij een mindset van ojaaa dit is een andere manier van benaderen die ook mogelijk is!

Een ander voorbeeld; leerlingen komen om beurten voorlezen bij de leerkracht (begin groep 3 niveau). Een jongen leest totaal niet de zin, maar gokt wat er staat door naar het plaatje te kijken. In plaats van dat de leerkracht verbetert of dergelijke, vroeg ze door of hij haar nog zo’n mooi stuk wilde voorlezen, want ze was nieuwsgierig geworden naar hoe het verhaal verder verliep. Na afloop vertelde de leerkracht dat ze het veel essentiëler vindt om het kind te stimuleren dat hij van boeken gaat houden i.p.v. dat hij dat zinnetje goed leest. “Hij was gewoon nog niet aan lezen toe, maar houdt hij van boeken dan komt het lezen vanzelf en vaak zelfs nog in versneld proces”. Het doel ‘leren lezen’ wordt hierdoor voor hem gewoon even uitgesteld. Ook dit was een momentje van ojaa, zo kunnen wij natuurlijk ook denken i.p.v. hij moet kunnen lezen want dat is het doel en daarop wordt hij getoetst!

Nog een voorbeeld van mindset; hier in Amerika draaien “special needs kids” gewoon mee met een reguliere klas, met hulp van een persoonlijke begeleider. Onze Amerikaanse collega’s zijn unaniem met elkaar eens dat het kind op deze manier het meeste leert i.p.v. in een speciale school. De reden die zij hiervoor aandroegen is dat de samenleving ook niet gesplitst kan worden en de leerlingen zo mooie dingen van elkaar kunnen leren (zoals omgaan met verschillen, elkaar helpen). Vandaar dat de special needs leraren naar hun toe komen i.p.v. dat de kinderen naar een andere school gaan. Helaas is onderwijssysteem heel anders ingericht, waardoor het een hele grote stap zal zijn om dit op deze wijze te gaan veranderen, maar als wij in Nederland allemaal volgens deze manier gaan denken (dus een mindset), is er geld over om het ook zodanig te gaan organiseren. En wordt het op de wijze georganiseerd zoals ik hier in Amerika heb gezien, dan ben ik het absoluut met mijn Amerikaanse collega’s eens dat dit zeer waardevol is voor alle soorten leerlingen met het oog op hun toekomst!!!

Tot slot het laatste voorbeeld m.b.t. mindset; één van de leerkrachten zei heel mooi; richt je niet alleen op het lezen en rekenen en die doelen die daarbij behaald moeten worden, maar doe vooral ook veel andere activiteiten zoals techniek, muziek en kunst of integreer deze vakken door middel van thematisch werken. De hersenen worden hierdoor geprikkeld om verder tot algemene ontwikkeling te komen. Is het rekendoel bijvoorbeeld niet in de rekenles behaald, geen ramp. Ga één van de bovenstaande activiteiten doen en wellicht wordt het doel dan in de volgende rekenles wel behaald of anders in de keer daarop. Door het doen van de andere activiteiten verwerven ze namelijk steeds meer inzichten, die er samen voor zorgen dat de leerling de volgende keer wellicht ineens de doelstelling van de voorgaande rekenles inziet. Een verlengde instructie of extra inoefenen is hierdoor niet altijd nodig. Ook dit bracht mij een moment van mindset in de vorm van ‘ja, zo kunnen we ook denken en handelen!’.