Vandaag op Parker zag ik een les die Project Citizen heet. De kinderen mogen in deze les zelf in groepjes een onderwerp kiezen dat te maken heeft met goed burgerschap. Er zijn kinderen die onderzoek doen naar de gevolgen van wapenbezit in de US, kinderen die onderzoeken hoe het aantal mensen dat in de gevangenis komt omlaag gebracht kan worden, sommigen doen onderzoek naar het beleid op het gebied van (verplichte) vaccinaties. Ik zie in dit lokaal groepjes kinderen die samen taken hebben verdeeld en research aan het doen zijn. Het groepje waar ik bij zit onderzoekt de gevolgen van wapenbezit. Zij hebben de taken verdeeld: de een zoekt naar beleid, de ander zoekt naar de gevolgen en de derde naar het waarom en de statistieken. Deze kinderen leren in de loop van hun middelbare school wetenschappelijk onderzoek te doen. Erg leuk om te zien.
Tweede les was ik bij Out of the dust. Dat is een literatuurles, gericht op een bepaalde periode in de geschiedenis. De kinderen hebben een deel van het boek gelezen, iedereen zit aan een grote tafel, de leerkracht ook. De leerkracht stelt vragen over de impact die het boek heeft op de kinderen. Ze vraagt wat de schrijver doet voor de lezer (verbindingen leggen tussen onderwerpen). Ze vraagt steeds als de kinderen antwoord geven een volgende vraag. Waarom is dat belangrijk? Wat doet dat met ons? Waarom? Ze doet dat antwoord na antwoord en duikt daardoor steeds verder de diepte in. Ik moet eerlijk zeggen dat de kinderen behoorlijk diepgaande antwoorden geven. Op een zeker moment geeft ze aan dat de schrijver ons tot actief drijft. Ze vraagt welke actie. En dan vraagt ze weer waarom. En weer waarom. En weer. Er hangt een fijne sfeer en iedereen is erg betrokken bij de les. De leerkracht vraagt of iemand onderzoek heeft gedaan naar wat er in de jaren 30 in de US gebeurde. Die informatie wordt ingebracht door de leerling, mooi hoe dan ineens het projectweek samenkomt met deze literatuur (John Steinbecks – The grapes of wrath). De les gaat aan de hand van quotes die de leerlingen in groepjes hebben uitgezocht en op flats hebben geschreven. Daar wordt over gepraat, de leerkracht stelt vragen en ook leerlingen stellen vragen aan elkaar.
Na de pauze ben ik bij een Senior seminar geweest. Één van de leerlingen liet daar aan mij zien hoe zij haar onderzoek aan het opzetten was. Zij gaat naar Ecuador aan het einde van dit jaar om vrijwilligerswerk te doen. Dan gaat ze ter plekke onderzoek doen naar de cultuur daar en naar straatkinderen. Dat combineert ze met fotografie. Ze heeft is nu bezig haar research te doen en te verwerken. In haar werkstuk heeft ze ook een duidelijk tijdspad staan met haar doelen per periode.
Tot slot nog een stukje van de wiskundeles. De kinderen hebben een werkblad gekregen met 6 opdrachten erop. De kinderen moeten de antwoorden met elkaar doorspreken en vervolgens wordt klassikaal nabesproken waarom welke antwoorden juist zijn.
Wat ik mooi vind aan Parker is dat de kinderen leren nadenken, research leren doen en wetenschappelijk onderzoek kunnen doen. Ik vind dat deze leerlingen op een hoog denkniveau functioneren. Dat zet je wel aan het denken. Bij de introductie werd ons ook verteld dat ze dat hier op Parker belangrijker vinden dan kennis.
Beste Wanda,
Bij SAAM stimuleren we onderzoekend en ontdekkend leren. De leerervaring die jij vandaag had geeft je vast mooie handvaten. In je eigen woorden: Dat zet je wel aan het denken…
Samen ons denken op een hoger plan tillen lijkt me ook mooi!
Je hebt vandaag hele andere lessen bezocht dan ik. Mooi om ze via jouw blog toch mee te kunnen krijgen.