Vandaag het laatste schoolbezoek. De Francis W. Parker school in de country buiten Boston. Na een relatief korte busrit door het prachtige, landelijke gebied werden we ook hier weer heel hartelijk ontvangen en wegwijs gemaakt in de school. Een school voor 7th tot 14th grade studenten, vergelijkbaar met ons Nederlandse voortgezet onderwijs. Een school met een heel fijne sfeer, waar ik een heel goed beeld heb gekregen van wat de waarde is van samenwerken en vragenstellen. Dit ga ik zeker meenemen naar onze eigen school. Ook heb ik gezien dat iedereen verantwoordelijk is voor de hele school. Samen op vrijdagmiddag opruimen, nieuwe belijning aanbrengen op het buitenterrein, de oudere student helpt de jongere, etc. Weer een mooi idee om mee te nemen naar onze eigen school.
Van de Principal informatie gekregen over de bekostiging van het onderwijs en waar hij dagelijks mee bezig is: “(Sponsor)Geld binnenhalen om b.v. het dak te repareren, wat nu gedaan werd (kosten 1,5 miljoen dollar en in 5 jaar ingezameld).”
Maar wat ik vandaag vooral gezien heb, wat ik de overige dagen een beetje gemist heb, zijn leraren die enthousiasme tonen, humor hebben, laten zien dat ze plezier beleven, etc. En dat hoef ik niet mee te nemen naar Nederland, want dat zie ik gelukkig bij mijn collega’s dagelijks.
Morgen terug naar onze eigen, vertrouwde omgeving. Ook weer heel fijn. En daar alle indrukken op een rijtje gaan zetten en filteren wat van waarde voor onze eigen omgeving is. Drie Uilenbrinkers zijn nu in Amerika geweest en samen gaan we keuzes maken. Daar is genoeg inspiratie voor.
Heel fijn dat de beide stichtingen, oh nee onze stichting i.o. SAAM dit mogelijk heeft gemaakt en Ingrid, Martijn en Sandra ons door het hele programma geleid hebben. Bedankt.