CES PROCES

Posted on 6 december 2015 by corstrijbosch

Ik ging met mijn leervragen op pad. Op pad naar de USA! Ik wilde mijn team zo goed mogelijk inspireren over de CES principes. Om naar alle CES principes te gaan kijken, dat zou gewoon te veel worden. Ik had daarom de keuze gemaakt om in te zoomen op de volgende twee CES principes.

Habits of Mind

Less is more; Het is beter om één ding goed te doen dan een heleboel half. Hoe streven ze naar diepgaande leerervaringen? Hoe laten we leerlingen de grote problemen omarmen in de wereld? Hoe verwerven we ze daarin diepgaand inzicht in? Hoe gaan ze door totdat ze het echt begrijpen? Totdat het kwartje echt is gevallen?

The student as worker, teacher as coach; De leerling leert, de leraar coacht. Hoe doen ze dat in Amerika anders dan bij ons? De leraar is een actieve begeleider. Hoe daagt hij leerlingen uit om verder te gaan dan hij zelf zou kunnen bedenken? Hoe krijgt hij leerlingen een stapje verder? Hoe pakken ze dat daar aan? Hoe geeft hij de leerlingen regie over hun eigen leren? Hoe laat hij de leerlingen daarop reflecteren?

Habits of Work

We zijn met dertien SKBO scholen met allerlei verschillende beginsituaties vertrokken naar vijf verschillende scholen in New York en Boston. Een week vol onderwijs, visie, onderlinge reflectiemomenten, fun momenten, goede professionals, kritische en hardwerkende docenten, een 7 tot 7 mentaliteit, prachtige portfolio’s, gemotiveerde kinderen, kinderen die zich gehoord voelen, project time, waar wordt gewerkt vanuit het proces kortom een klimaat waar niet wordt gezegd dat het kind centraal staat maar het kind écht centraal staat.

Ik ben er van overtuigd dat wij als SKBO en als montessorischool Elzeneind (MSE) al ontzettend veel goed doen. Ik ben er ook van overtuigd dat we als SKBO en als MSE ook zaken nog beter kunnen doen. Het portfoliowerk van kinderen werkt ontzettend motiverend. Dan zijn er ook minder gedemotiveerde kinderen, het is immers ook geweldig om zelf eigenaar te zijn van je eigen leren. Dat is inclusief onderwijs! Ik ben er ook van overtuigd dat er ontzettend mooie kansen voor ons liggen om het project werk (project time) nog beter uit te diepen. We zouden als MSE de kinderen nog beter leren kennen door project werk te starten door vragen te stellen, wat wil jij leren, en hoe wil je dat laten zien? Ik ben er ook van overtuigd dat we veel meer moeten handelen vanuit het proces. We beoordelen snel vanuit producten, eisen, en gestandaardiseerde testen.

Dat betekent voor mij en voor mijn handelen dat ik elke dag ga werken vanuit het proces. Niet meer ga letten op de hoeveelheid lesjes, maar hoe er is gewerkt, wat er is gemaakt, waarom juist dat is gemaakt en wat ze hebben geleerd. Dat lijkt een open deur, maar ik betrap me er vaak dat ik dat niet altijd doe.

Dat ik kritisch blijf op mijn eigen dagelijkse handelen, de waarom vraag veel vaker ga stellen. Waarom doe ik de dingen zoals ik ze doen? Ik ook kritisch zal zijn met collega’s en deze waarom vraag ook met mijn collega’s blijf stellen. In mijn eerste blog schreef ik nog heel erg enthousiast dat ik mijn team nog wilde inspireren. Ik wil natuurlijk mijn collega’s wel inspireren maar mij is ook heel erg duidelijk geworden dat ik hierin eerst zelf aanzet ben! Ik wil écht minder gaan werken vanuit de methode, meer vanuit de thema’s, meer gaan werken vanuit het proces, mijn kinderen beter gaan leren kennen met hun leervragen. Mezelf daar de tijd ook voor geven om daar in te gaan groeien.

Dus ik ga ik niet meer mijn passpoort kwijt raken. Dat heb ik geleerd, dat is gewoon ontzettend belangrijk anders kom je een land zoals Amerika echt niet uit. Nee, alle gekheid op een stokje. Ik ga ook zeker minder hameren op wat afmoet, ik ga mijn kinderen meer begeleiden vanuit het proces. Ik ga met mijn kinderen meer reflecteren op hoe ze het hebben gemaakt, dat dat proces niet meteen vanzelf gaat dat mag duidelijk zijn. Ik heb de afgelopen weken al steeds meer zo gehandeld maar we zijn nog niet zo gewend te werken. Ik kreeg nog steeds de vraag. Meneer, ik heb deze lesjes al af, heb ik goed gewerkt? Ik ga mezelf ook meer de waarom stellen. Waarom doen we de dingen zoals we ze doen? Daar kan het antwoord op komen dat we sommige dingen ook zeker moeten blijven doen, maar het blijven stellen van die vraag is gewoon heel erg belangrijk. Ik wil de rapporten onder de loep nemen met mijn collega’s en ook gaan bekijken of we kunnen gaan werken met kindportfolio’s, een heel erg mooi instrument om te werken vanuit het proces. Daarnaast wil ik het projectwerk anders gaan vormgeven om hierin de leervragen van kinderen centraal te zetten. De portfolio’s van de kinderen zouden centraal moeten staan bij de driehoeksgesprekken. Dan zou de cirkel heel mooi rond kunnen zijn voor kind, leerkracht en ouder.

Tip. Bekijk de youtube filmpjes die gemaakt zijn van onze studiereis.

Je maakt zelf als docent het verschil. Het is ontzettend prettig geweest om samen met al mijn SKBO collega’s zo’n fijne inspirerende, kritische studiereis te hebben gehad. Ik gun elke collega zo’n mooie reis. Neem die kans.

Met groet,

Mission Hill, een ervaring

Posted on 6 november 2015 by corstrijbosch

Beantwoorden

What do you want to see here at Mission Hill? We zitten ondertussen in Boston op de Mission Hill school. De school die ik al beter kende door het lezen van het CES boek. Ik stel me voor en vertelde de PR medewerker dat ik graag wil kijken naar het volgende.

Less is more, dept over coverage
Student as worker, teachers as coach
Hoe ziet project time eruit?
Hoe werken ze echt child centered?

De PR medewerker vertelde me dat ik dat zeker zou gaan zien en vervolgde haar verhaal dat ook Mission Hill het zwaarder heeft. De school groeit, ze krijgen veel zij instromer door kinderen die ergens anders niet meer terecht kunnen en daarnaast verandert de maatschappij ook. Hoe langer ik naar haar verhaal en opvatting luister hoe enthousiaster ik word. Ze zegt later;

De leekrachten blijven altijd kalm ook als er een situatie uit de hand loopt en er aan de haren wordt getrokken. De leerkrachten blijven kalm en ze gaan voor de kleine verbeteringen die moeilijk zichtbaar zijn.

Zou ik dan rustig blijven? Wat knap! Zie ik zelf altijd de kleine stapjes die kinderen maken? Misschien ben ik zelf wel te product gericht en moet ik mezelf ook meer dwingen om mezelf te blijven te concentreren. Later vertelt ze wel ook dat leerkrachten hiervoor getraind worden. Ze worden ook getraind voor trauma verwerking. De docenten gaan hier echt het uiterste voor de kinderen. Er zijn hier veel verschillende volwassenen, veel handen in de klas, ze werken ook met veel stagiaires.

Some pupils go straight from school to prison, we need to stop that from happening.

Pardon? Hoor ik dat nou goed? Dat is wel even wat anders dan in Oss. Dat geeft meteen aan in wat voor wijk je zit. Wat voor functie de school heeft? Wat de populatie is van de school. Wat voor goed werk deze kanjers elke dag weer opnieuw verrichten.

What do people we think of as smart have in common – whetever they are doctors or automechanics, lawyers or carpenters? They usally share three traits: certain habits of mind.

Habits of mind and habits of work, zie ik gelukkig heel erg veel terug in de school, het hangt aan de wanden, er zijn spiekkaarten, de leerlingen kennen het en praten erover en de leerkrachten praten er over! Met de habits of mind kan ik vrij easy starten in de praktijk het geeft mij en de leerlingen de mogelijkheid te reflecteren over het gemaakte werk.

If we could make the rules, we would choose a more child centered systeem

Posted on 6 november 2015 by corstrijbosch

Huh? Ho, stop de persen. Hiervoor kwamen we niet! Toch? Of had ik te hoge verwachtingen na zo’n inspirerende dag als gisteren? Ik merk dat ik het jammer vind omdat ik liever iemand wilde horen die heel erg child centered is, desondanks ik ook hele gave dingen heb gezien tijdens de klassenobservaties. Dit gesprek speelt zich af nadat we de klassenbezocht hebben, we zitten in New York op de Bronx Community Charter School. De directeur vertelt verder; ‘We are in between two systems, the child centered and the result oriënted systems. Er ontstaat een hele mooie discussie en de directeur wordt stevig aan de tand gevoeld. Prettig om zo samen internationaal het over te verschillen en overeenkomsten te hebben in het onderwijs. Daar is deze reis ook zeker voor bedoeld. Je merkt ook hier de struggle tussen de opbrengsten en het kind centraal te plaatsen dat niet alleen zeggen maar dat ook echt doen.

De Bronx Community Charter School heeft eerst meer volgens de CES principes gewerkt maar door populatie en tegenvallende opbrengsten hebben ze aanpassingen moeten doen in hun onderwijs. Kun je niet opbrengst gericht werken maar dan het kind centraal zetten? Hoe blijven ze trouw aan wat ze geloven? Dat is uitdagend maar tijdens onze workshop bijeenkomst van gisteren werd mij duidelijk onder leiding van Gosze dat dat wel degelijk kan. Het is een andere manier van kijken naar kinderen. Werk proces gericht in plaats van product gericht.

Tijdens de klassenbezoeken in de Bronx zie ik hele mooie dingen gebeuren in leerkrachten gedrag. Het respect, de rust en het stellen van de juiste vragen. Wat ik hier ook erg goed vind is hoe alle klassen tegelijk in het begin van het schooljaar starten met hetzelfde project. Iets wat ook voor ons als Elzeneind een goed idee kan zijn! Mij wordt ook nog meer duidelijk dat wij als Montessorischool Elzeneind ook al ontzettend veel dingen echt goed doen. Maar ook bij ons is er ruimte voor verbetering. Waar de CES principes naast de Montessori beloftes kunnen werken, als verbetering van leekrachtengedrag.

Ervaren is beleven

Posted on 4 november 2015 by corstrijbosch

Hoe gaat dan zo’n CES les project time? Ervaren is beleven. Dat dacht Gosze ook en hij startte met een woordweb over immigration er werden een aantal begrippen bijgeplaatst.

woordweb immigration

De opdracht was als volgt:

opdracht immigration

Er waren verschillende hoeken en materialen hoe je immigratie kon laten zien. Je mocht mapping, tijdschriften collage maken, klei gebruiken, met LEGO bouwen of schilderen. Ik koos voor mapping want ik kende de term niet. Ik ging zitten en ik wist niet goed wat te doen want ik wist niet goed wat ze wilde zien. Ik wilde graag voldoen. In gesprek met de juf kwam ik erachter dat het altijd goed was. Ze hielp me verder door vragen te stellen. Het ging haar niet om het product maar om het proces. Door die houding kwamen de mooiste werken naar voren van de verschillende collega’s. Voor mij een prachtig leermoment.

The Teachers Know Us

Posted on 4 november 2015 by corstrijbosch

Elke leerkracht kent leerlingen. Toch? Dat is toch logisch? Maar wat maakt het dat de leerlingen het hier allemaal volmondig zeggen en de rest instemmend knikt op de vraag: ‘Wat maakt Central Park East zo’n fijne school? Deze vraag hebben we gesteld tijdens het leerlingen interview. Toen we door vroegen werd ook duidelijk dat dat kwam door hoe de kinderen onder andere project time ervaren. Project time is van de krachten van het CES onderwijs. Mij werd al wel snel duidelijk dat het juist draait om de visie en de pedagogische waarden die achter project time schuilen.

Ik vroeg aan leerling E, tijdens het leerling interview, hoe ze zich voorbereiden op een project? E reageerde dat ze wel een plan schrijven maar ze daar ook vaak niet op uit kwam. Ze verandert continue ze zei dat ze startte met naaien, interesse kreeg in kleuren, zwart en wit en zo uit kwam op fotografie. Dat riep bij mij allerlei vragen op. Mag dat zomaar? Moet ze niet iets afmaken? Wat zijn de termijnen voor een project? Hoe krijgen ze hier diepgang in? Hoe komen ze aan de onderwerpen? Hoe controleren ze en hoe registreren ze? Wordt er getoetst?

Vragen die de CPE leerkrachten graag krijgen. Ze moesten er een beetje bij glimlachen. Vragen die eigenlijk ook typisch zijn van ons als leerkrachten uit het Nederlandse onderwijs. Het antwoord is simpel en doeltreffend: Het kind staat centraal. Het gaat niet om het product maar om het proces. The teachers know us.

Less is more…

Posted on 30 september 2015 by corstrijbosch

Reisverzekering? CHECK √
Creditcard? CHECK √
Capitool reisgids mini editie? CHECK √
Nieuwe stoere pyjama? CHECK √

Ik ben er helemaal klaar voor. Wat heb ik een zin om over een maand naar de States te vertrekken om zo helemaal geïnspireerd te raken door het CES onderwijs om vervolgens zo ook mijn team te inspireren.

Ik ben Cor Strijbosch, 31 jaar oud en heb de eer om te mogen werken op Montessorischool de Elzeneind waar ik montessoricoördinator ben. Montessori maakt mogelijk dat een kind zegt: Ik doe ertoe, Ik weet wat ik wil, Ik weet waar ik goed in ben, Ik kan kiezen, Ik zoek oplossingen, Ik bewijs wat ik kan, Ik blijf nieuwsgierig, Ik voeg iets toe aan omgeving. We slagen er steeds beter in om deze beloftes verder te concretiseren. Deze beloftes verhouden zich als volgt tot de CES principes;

Ik doe ertoe
- Personalization
Ik weet wat ik wil
- Less is more, dept over coverage
- Goals apply to all students
Ik weet waar ik goed in ben
- Demonstration of mastery
Ik kan kiezen
- Learning to use one’s mind well
- Less is more, dept over coverage
Ik zoek oplossingen
- Learning to use one’s mind well
- Resources dedicated to teaching and learning
Ik bewijs wat ik kan
- Goals apply to all students
- Demonstration of mastery
Ik blijf nieuwsgierig
- Learning to use one’s mind well
- Resources dedicated to teaching and learning
Ik voeg iets toe aan mijn omgeving
- Personalization
- Commitment to the entire school
- Democracy and equity

Ik wil mijn team zo goed mogelijk inspireren over de daarbij passende CES principes Om naar alle CES principes te gaan kijken, dat zou gewoon te veel worden. Ik heb daarom de keuze gemaakt om in te zoomen op de volgende twee CES principes.

Less is more,

Het is beter om één ding goed te doen dan een heleboel half. Hoe streven ze naar diepgaande leerervaringen? Hoe laten we leerlingen de grote problemen omarmen in de wereld? Hoe verwerven we ze daarin diepgaand inzicht in? Hoe gaan ze door totdat ze het echt begrijpen? Totdat het kwartje echt is gevallen?

The student as worker, teacher as coach

De leerling leert, de leraar coacht. Hoe doen ze dat in Amerika anders dan bij ons? De leraar is een actieve begeleider. Hoe daagt hij leerlingen uit om verder te gaan dan hij zelf zou kunnen bedenken? Hoe krijgt hij leerlingen een stapje verder? Hoe pakken ze dat daar aan? Hoe geeft hij de leerlingen regie over hun eigen leren? Hoe laat hij de leerlingen daarop reflecteren?

Ook na het lezen van het boek van Rikie van Blijswijk: ‘The Essential School in de VS’, ben ik zeer benieuwd om meer te zien in de praktijk van The Habits Of Learning’ en ‘The Habits Of Mind’.

Tot snel…! Wordt vervolgd!

Ik wil graag even de techniek testen maar het is ook een interessant filmpje om te delen, het schetst een beeld over hoe de Amerikanen ook zelf worstelen met de gestandaardiseerde testen vanuit de overheid.