Leerlingen gebruiken de tafel als kladblaadje (whiteboardstift) en stellen elkaar de juiste vragen om de ander te helpen het antwoord te vinden!

Er wordt niet meer dan hoogstnoodzakelijk getoetst, alleen de door de overheid verplichte toetsen worden afgenomen.
Verder wordt er echt naar kinderen gekeken, de leerkrachten houden de vorderingen van de kinderen bij door te observeren, te observeren en te observeren. De kinderen reflecteren voortdurend op eigen handelen en de leerkracht gaat hierover het gesprek aan (voornamelijk gericht op het proces), op deze manier weten zowel de leerkracht als het kind wat het kind wil, kan en kent. Er wordt een portfolio bijgehouden van elk kind (zowel input vanuit de leerkracht als vanuit het kind zelf).

Er zijn enorm veel boeken in de school te vinden, lezen wordt enorm gestimuleerd en er wordt ook van ouders verwacht dat zij thuis met hun kind lezen. De boeken zijn niet gesorteerd op niveau, maar op onderwerp. Op deze manier kunnen kinderen boeken lezen waarin zij echt geïnteresseerd zijn, het leesniveau gaat vanzelf omhoog als kinderen plezier beleven aan lezen!

Naast een leerkracht worden onderwijsassistenten, ouders, stagiaires van de lerarenopleiding en ‘special needs’ leerkrachten echt effectief ingezet om meer handen in de klas te verwezenlijken! Mooi om te zien, horen en merken hoe betrokken iedereen is en met hoeveel passie, plezier en vakmanschap er gewerkt wordt met de kinderen!

Kinderen zijn eigenaar van hun eigen leerproces, maken zelf bewuste keuzes en reflecteren voortdurend op eigen handelen!
Leerkrachten zijn hun rolmodel en doen dit dus ook; zij zijn eigenaar van het onderwijs dat zij vormgeven en maken bewuste keuzes!

Goed bezig Arjan! Ziet er leuk uit!