Auteursarchief: lindesmits

Learning to think

Posted on by
1

Vandaag hebben we Mission Hill bezocht. Weer een inspirerende school. Ik heb vandaag gelet op de interactie tussen de leerkracht en de leerlingen. Het valt mij op dat veel leerkrachten vragen stellen in plaats van antwoorden geven. Kinderen krijgen niet alles aangedragen maar moeten zelf nadenken over oplossingen voor problemen die ze hebben. De leerkracht stelt vragen om dit te stimuleren.

Reflecteren is ook belangrijk op deze school. Dit wordt op verschillende manieren gedaan. Er wordt mondeling gereflecteerd, naar aanleiding van gemaakte werkjes. Hier wordt vooral gekeken naar het proces. En zelfs de kleuters hebben een ‘journal’ waar ze iedere dag in moeten schrijven of tekenen.

Ik vind het mooi dat kinderen leren zelf na te denken en dat de leerkracht niet alle oplossingen geeft.

‘The murderer of all thoughts is the conclusion’. 

Vrijheid binnen een hechte gemeenschap

Posted on by
1

De afgelopen 2 dagen hebben we The Neigborhood School bezocht. Er waren verschillende overeenkomsten met Castle Bridge, het gemeenschapsgevoel is hier bijvoorbeeld ook heel sterk.

Wat ook opvalt is de vrijheid die leerkrachten en leerlingen krijgen. Leerkrachten krijgen de vrijheid om het curriculum vorm te geven en lessen te geven over onderwerpen waar ze zelf enthousiast over zijn. Tijdens projecttime krijgen de kinderen de vrijheid om te werken aan projecten die ze zelf bedenken.

Op deze school ligt, net als bij Castle Bridge, de nadruk op het proces. Niet alles hoeft te lukken of goed te gaan, kinderen hoeven niet altijd blij te zijn. Door middel van reflectie leren de kinderen op deze school juist veel van deze ervaringen.

Ik denk dat het Nederlandse onderwijs erg gericht is op het eindresultaat en op het individu. Wat zou het mooi zijn als we ons meer op het proces richten en meer gemeenschapsgevoel creëren!

 

Een hechte gemeenschap

Posted on by
2

Vandaag hebben we Castle Bridge bezocht. Een tweetalige school in Harlem met een zeer diverse populatie. De start van de week op maandag ochtend is heel speciaal. Een half uur lang worden er Engelse en Spaanse liedjes gezongen. Wat saamhorigheid! Deze sfeer is de rest van de dag ook voelbaar. De school is een hechte gemeenschap. Ook de muziek en andere kunstvormen komen regelmatig terug deze dag.

Er zijn veel volwassen in een groep, meestal wel 3 of 4! Wat een luxe. Deze mensen zijn goed op elkaar ingespeeld, ze stralen rust uit.  Ze nemen ook alle tijd om op bepaalde onderwerpen in te gaan.

Wat ik ook heel goed vond ik dat het proces en de (sociale) vaardigheden die de ze kinderen willen leren centraal staan, i.p.v. het eindresultaat. Zij hebben dus geen eindeloze lijst met doelen, ze nemen maar zelden een toets af. Ze leren de kinderen wat ze echt belangrijk vinden! Daar kunnen we in Nederland nog iets van een leren.

Wat ik vandaag nog niet echt heb gezien is het onderdeel ‘personalization’. Daar wil ik morgen extra op gaan letten. Een mooie ervaring vandaag en ik ben heel benieuwd naar de volgende school!

Wat is echt belangrijk?

Posted on by
2

Ik probeer mezelf regelmatig dit soort vragen te stellen. Bijvoorbeeld wanneer ik merk dat ik me verlies in het snel willen afvinken van alles wat er op mijn to do-lijst staat, tijdens, maar ook na schooltijd. Wanneer ik snelwandelend door de school ga en wanneer ik eenmaal thuis in hetzelfde tempo mijn eten naar binnen werk. Waar ben ik nu eigenlijk mee bezig?? Wat is echt belangrijk?

Ik heb het gevoel dat er heel veel geëist wordt van zowel leerkrachten als leerlingen.  Daardoor wordt er oppervlakkig aan alle doelen gewerkt, maar gaan we niet echt de diepte in. Welke vaardigheden zijn echt belangrijk? Wat willen we kinderen leren waardoor ze zelf voldoening kunnen vinden in hun leven? Daarom ga ik me tijdens onze tijd in the USA verdiepen in het principe ‘Less is more, dept over coverage’

Ondanks mijn keuze voor het eerste principe kon ik het toch niet laten om er nog een te kiezen. (Al is twee principes al heel wat minder van de zeven die ik in eerste instantie had gekozen. Ik leer het al een beetje ;)) Als we het hebben over wat nu echt belangrijk is, zou ik zeggen: eigenheid. Het is voor mij niet altijd makkelijk om mijn eigenheid te laten zien. Ik kan me namelijk ook heel goed kan verplaatsen in het gezichtspunt van anderen. Ik ben daar veel mee bezig en in gegroeid. Ik zou kinderen willen leren dat het goed is zoals ze zijn, dat ze op hun eigen manier mogen denken en zich ontwikkelen. Vandaar mijn keuze voor het principe: ‘Personalization’

En verder wil ik me in the USA gaan verbazen, kritisch blijven kijken, me laten inspireren en natuurlijk genieten!