Laatste stop op de CES-reis: Parker High school.
Vandaag was ik vooral benieuwd naar hoe de CES-principes op een high school worden toegepast.

De dag begint met Advisory, de dagopening ofwel meeting zoals op de basisscholen. De ene keer is het een discussie, dan een spel. Elke dag wordt ook weer met een Advisory afgesloten.
Vakken worden geïntegreerd gegeven. Geschiedenis gaat niet om jaartallen, er wordt dieper op de stof ingegaan. Waarom gebeurde dit? Was het nodig? Tijdens Arts & Humanity bestuderen de kinderen teksten over het onderwerp. Een andere les wordt er een product over hetzelfde onderwerp gemaakt. In de klassen hangen duidelijk de lesdoelen. De leerkrachten geven continu feedback aan hun leerlingen. Leerlingen zijn betrokken. Er is rust in de klas.

En dat was het dan…. de laatste school. All good things must come to an end. Hoe ik deze week heb ervaren?
Ik heb deze week zoveel gezien! Geweldig om de hele week met collega’s (Nederlands en Amerikaans) te sparren en te reflecteren. Moe maar met een rugzak vol ga ik weer naar huis.
De ‘promises’ die ik met mezelf maak: mijn klas geletterder maken, sneller overstappen naar woord- en zinsniveau. Kinderen meer feedback geven. Vragen: Waarom heb je dit antwoord gekozen? Wat zou je de volgende keer anders doen? Kinderen meer bewust maken van hun eigen leerproces. En schrappen waar nodig, goed het lesdoel in de gaten houden en kijken wat de kinderen daadwerkelijk nodig hebben om weer een stapje verder te komen. Dit betekent als leerkracht nog meer investeren in de klas maar daar krijg je wel iets heel moois voor terug!

Next stop: Boston. Vandaag brachten we een bezoek aan Mission Hillschool. We worden weer hartelijk ontvangen, dit keer door Dani.

We vertellen onze leervragen. Vandaag wilde ik nog eens goed de First grade in de VS vergelijken met groep 3 omdat ik vaak het gevoel heb dat ik in een keurslijf zit. Ik moet dit, ik moet dat….Ik krijg al snel een wedervraag van Edith: is dat daadwerkelijk zo of maak je dat er zelf van? Tja, Edith, daar heb je inderdaad een punt.

We mogen weer rondkijken in de klassen. Ik kijk eerst nog even rond bij de kleutergroepen en daarna zie ik de leesles (literacy) in G1 en G2. De kinderen zijn bezig met een circuit in 4 hoeken: Ze krijgen lees/spelinstructie van de leerkracht, ze lezen zelfstandig een boekje, ze werken zelf aan de schrijfles en luisteren naar een verhaal. Ik verbaas me erover hoe effectief het is. Lezen, schrijven en spelling komen in korte tijd allemaal aan bod. Alle kinderen zijn betrokken en werken rustig.
Tijdens de rekenles zijn de kinderen met 1 leerdoel bezig. De leerkracht geeft een korte instructie over even en oneven getallen en daarna gaan de kinderen aan de slag met een werkblad waarmee ze aan het leerdoel werken. Is het werkblad af? Dan gaan ze aan de slag met een rekenspelletje uit de kast. Ook in deze klas straalt de leerkracht rust uit.

Wat neem ik nu mee? Als leerkracht kritischer kijken naar methode. Schrap waar nodig. Moeten alle sommen gemaakt worden of laat ik een som of meer gewoon niet maken? Moet die schrijfbladzijde wel gemaakt worden? Is dat deel van de leesinstructie wel zo effectief of kan ik het overslaan? Ik moet als leerkracht goed het leerdoel van de les in de gaten houden en kritisch kijken wat ik kan doen om te zorgen dat kinderen dit leerdoel kunnen behalen.

Dag 3 van de CES-reis: op naar Castle Bridge School! We worden hartelijk ontvangen door Jose en krijgen een korte rondleiding.

Vandaag wilde ik graag weer verder met mijn leervraag wa​t betreft het aanvankelijk lezen. Hoe wordt dat in de VS aangeboden en hoe kan ik dit in mijn eigen dagelijkse praktijk toepassen?

Na 2 scholen neem ik alvast het volgende mee: meer geschreven woorden gebruiken in de klas en sneller gebruik maken van woorden en teksten. Ik wil niet meer (te) lang op letterniveau blijven hangen maar meer ‘leeskilometers’ gaan maken met de kinderen, het lezen meer functioneler maken.

Wat me hier opvalt is de aandacht voor de woordenschat in zowel het Engels als het Spaans. Er zijn veel concrete materialen in de klas met de naam erbij geschreven. Ernaast ligt een werkblad waarop de leerkracht de observaties van het kind opschrijft. Ook woordenschat is immers belangrijk bij het lezen. Het gebruik maken van concreet materiaal bij woordenschatonderwijs is iets wat ik te weinig doe.

​
In een andere klas zie ik de leesles. De kinderen werken op hun eigen niveau, vaak samen met een leerkracht. Er zijn betere lezers maar ook kinderen die net lezen en 2 kinderen die nog beginnende lezers zijn. De beginnende lezers spelen woordmemory met woorden uit een leesboekje die ze al kennen. Daarna maken ze met deze woorden zinnen die ze op een whiteboard schrijven. Ook hier merk ik weer dat kinderen bezig zijn op woordniveau en daarna op zinniveau. 

​De kinderen die weer wat verder in hun leesproces zijn, lezen met een leerkracht. De leerkracht geeft steeds feedback: wat heb je net gelezen? Weet je zeker dat dat het goede woord is? Waarom verander je van leestoon als je dit woord leest? Het kind krijgt steeds feedback op het leesproces en dat wil ik ook graag gaan toepassen in mijn dagelijkse praktijk. Ik merk dat dit heel waardevol is en de kinderen zijn heel betrokken aan het lezen.

Aan het einde van de ochtend raak ik in gesprek met Stephanie, een leerkracht van K/1, vergelijkbaar met groep 1,2 en 3. We komen er al snel achter dat het Amerikaanse en het Nederlandse aanvankelijk leesonderwijs niet veel verschillen. Ook in de VS wordt er gebruik gemaakt van klankgebaren bij elke letter en moeten de kinderen de klank van een letter weten. Ook is er een Amerikaanse versie van het ‘hakken en plakken’: met ‘dots’ ( stippen) worden de enkele klanken aangeduidt ( bv de a), met een ‘dash’ (streep) wordt een dubbele klank aangeduidt zoals de tweetekenklanken. Op deze manier worden woorden ontleed, net als bij ons het ‘hakken en plakken’. Het ontleden van woorden wordt o.a. gedaan met de ‘Name study’: elke naam van een kind in de klas wordt ontleed met dot&dash. Stephanie vond het ook interessant om te horen dat bij VLL wordt gewerkt met kleuren: de middelste klanken zijn blauw zodat kinderen weten dat deze in het midden horen, zwarte letters hoor je voor of achteraan. In de VS wordt er echter niet zo klassikaal gewerkt als in Nederland tijdens de leesles maar ik vond het toch heel interessant om te horen dat er ook veel raakvlakken zijn. Ook vertelde Stephanie dat het gebruik van klankgebaren erg goed is voor kinderen en dat we dat zeker moesten blijven gebruiken. Ontzettend interessant om met een Amerikaanse collega over je werk te praten. Ik vond het dan ook jammer dat we maar heel kort hebben gesproken. Ongetwijfeld krijg ik deze kans morgen of vrijdag weer.

​​​

Vandaag op naar The Neighborhood School. Het Hollandse weer heeft ons helaas gevonden, de regen komt met bakken naar beneden…

Op de Neighborhood School krijgen we echter een warm welkom! Het hele bezoek is goed voorbereid. We krijgen veel informatie en vervolgens een korte rondleiding door 2 leerlingen.

Vandaag wil ik verder met mijn leervraag: hoe wordt het aanvankelijk leesonderwijs aangeboden en hoe kan ik dit in mijn dagelijkse praktijk toepassen?

Dan is het tijd om weer in de klassen te kijken. Ik kom een First/Second grade binnen (6, 7, 8 jaar) waar ze bezig zijn met een meeting. De leerkracht neemt het dagritme met de kinderen door, doet een kort rekenspelletje en bespreekt met de kinderen alvast het uitstapje voor morgen. Wat kunnen ze morgen gaan kopen op de markt en wat kunnen ze daarvan maken? De leerkracht neemt hiervoor alle tijd en schrijft alle ideeën van de kinderen op. De betrokkenheid van de kinderen is groot. Nog even strekken en dan gaan de kinderen lezen. De leerkracht vergelijkt het met leren fietsen: in het begin gaat het lastig en met oefening gaat het steeds beter. Soms fietst je lekker snel, soms moet je er meer moeite voor doen. Ze maakt duidelijk dat het geen wedstrijd is, iedereen leest op zijn/haar eigen niveau. De kinderen kiezen een boek uit uit een bak dat op hun eigen tafel staat en gaan deze lezen. Het boek dat ze leuk vinden gaat in hun tasje om ook thuis verder te lezen. Wat me opvalt is dat de kinderen meteen de woorden en zinnen lezen. Geen afzonderlijke letters maar meteen woorden en zinnen. Tuurlijk hangt er in de klas een lettermuur en wordt daar aandacht aan besteedt maar de kinderen oefenen daarna met teksten. Opvallend want in Nederland blijven we juist lang op letterniveau hangen. Ook op De Fonkeling hebben we het hier regelmatig over, zeker nu we op het punt staan een nieuwe aanvankelijk leesmethode te kiezen.

Na de lunch stop ik even in het Science-lokaal waar de kinderen druk bezig zijn met het bekijken en natekenen van een plant. De kinderen zijn ook hier weer erg betrokken. Ook maak ik een stop bij Project Time waarbij kinderen aan hun eigen project werken. Ze maken van tevoren een plan daarvoor. De kinderen moeten ook een verslag maken en op hun werk reflecteren. Ook dat valt me op bij deze scholen: reflectie is erg belangrijk en ik realiseer me dat ik dat in mijn dagelijkse praktijk te weinig.

Mijn reflectie op vandaag: niet te lang op letterniveau blijven ‘hangen’. Dit ga ik zeker meenemen naar huis. 

Na alle voorbereidingen van de afgelopen maanden is het dan nu eindelijk zover: het bezoek aan de VS voor de CES-reis. Eerste stop: New York. Dus: schakelen in een ‘empire state of mind’.

Vandaag stond het bezoek aan Central Park East 1 op het programma.
Wat mij het eerste opvalt: de rust in de klassen. De leerkracht neemt alle tijd voor elk kind. De kinderen werken in hoeken en de leerkracht observeert, knoopt gesprekjes aan. Tijdsdruk? Welke tijdsdruk? In alle klassen is zelfs een heus kookhoekje ingericht. De kleuters hebben in de middag een rustmomentje waarbij ze op een matje op de grond even lekker gaan liggen. Hoe heerlijk is dat?

Wat mijn leerdoelen betreft: het valt me op hoe geletterd de kleuterklassen zijn. Er wordt niet al te veel gebruik gemaakt van symbolen maar vooral van veel woorden. Versjes staan helemaal uitgeschreven, bij een tekening wordt het verhaal erbij opgeschreven, op het planbord staan de namen van de werkjes helemaal uitgeschreven. Op school zeggen we wel eens: ‘welkom in een geletterde omgeving’. Nou, hier is die wereld ook daadwerkelijk geletterd! In elke klas staan boeken, veel boeken. Gesorteerd in verschillende categorieën: dierenboeken, liedjesboeken, biografieë, strips en zelfs boekjes in het Spaans of Frans.​

​
Bij rekenen krijgen de kinderen een verhaaltje waarbij ze een tekening moeten maken. Er wordt veel gebruik gemaakt van concreet materiaal. De kinderen krijgen kaartjes van de leerkracht en maken hier sommetjes bij. Als ik naar mijn klas kijk, en voorgaande schooljaren, is dit zeker wat in mijn rugzak weer meegaat naar huis.

​

Een geslaagde eerste dag dus dat smaakt naar meer!