Auteursarchief: theaderuiter

Eindreflectie van Thea

Posted on by
2

Wat een belevenis was het de studiereis naar de USA. Thuisgekomen met zoveel indrukken en zoveel inspiratie. Wat hebben we mooie dingen gezien. Leerlingen en leerkrachten die zo goed lieten zien en horen waar ze voor staan. Wat ze willen leren en onderwijzen met werkelijk als uitgangspunt DE LEERLING! Op de vier scholen die we hebben bezocht is het niet de methode, leerkracht doet er toe , maar de leerling die er toe doet.

Weer terug in Nederland  zit ik nog vol ideeën. Ik ben me er van bewust dat je de USA niet hier naar toe kan brengen, niet kopieëren. Maar er zijn zeker aspecten die ik wil uitvoeren.  Zo wil ik de onderwijsinhoudelijke discussie aan met mijn collega’s met in gedachten de 10 CES principes. Er naar verwijzen, de link leggen. Ik wil LUISTEREN, DENKEN en PARTICIPEREN!

image

Een groot verschil met Amerika was vooral dat er meer handen in de groepen was, ook van de ” specialneeds teacher”.  Terug op school heb ik dat besproken met mijn collega IB- res. Samen hebben we gezocht naar een oplossing om dit ook bij ons te kunnen realiseren. Het resultaat: we gaan dagelijks een uur in een groep om mee te draaien met de les. Wat super, al een stapje gezet.

Wat betreft mijn leervraag m.b.t reflectie heb ik op Mission Hill in Boston een mooi voorbeeld van reflectie en een portfolio gezien. Nog een inspiratie waar ik mee verder kan.

Zoals al eerder gezegd het was een inspirerende reis, wat ik iedere collega gun van het SKBO. Je leert er zoveel van. Zowel de bezoeken aan de scholen, de gesprekken met de leerkrachten en leerlingen, maar zeker ook de gesprekken met de eigen groep. BEDANKT!

Parker High in Boston van Thea

Posted on by
2

Wat heb ik veel moois gezien deze week! Voor mij zijn de laatste twee scholen die we hebben bezocht toch wel de topic!
Op Parker High heb ik de manier van lesgeven zelf mogen ervaren. Ik werd nl. uitgenodigd mee te doen met de Spaans les. We begonnen staand in een kring, aangeleerde woorden werden als eerste met veel gebaren herhaald. Daarna leerden we hoe we ons aan elkaar moesten voorstellen. Lopend door elkaar  stelden we ons voor. We leerden in verschillende spelvormen tellen. Daarna tellen tot 100  in kleine groepjes. Het werd een competitie, het groepje dat het eerst bij 100 was moest snel gaan zitten op de grond. Yes, ons groepje zat het eerst.

Daarna rekenen in het Spaans met twee dobbelstenen, eerst optellen en daarna vermenigvuldigen. Steeds de sommen hardop zeggen. In tweetallen moesten we om de beurt gooien, je getal noemen en de som zeggen. Wie de hoogste som had kreeg een punt. Ik mocht de strijd aan met Michael. We streden om een kop koffie. De verliezer zal de winnaar trakteren.

Gefeliciteert Michael, je krijgt morgen je koffie!

image

Het is inderdaad zoals een leerling me eerder vertelde omdat je samen speelt, communiceert en luistert, kortom participeert leer je meer!

Reflectie Central Park East door Thea

Posted on by

Vandaag ons eerste schoolbezoek.
We werden ontvangen door de directeur die ons direct meenam naar een grote zaal, waar alle leerlingen, leerkrachten en belangstellende ouders met elkaar een zangbijeenkomst hadden. Dit vindt iedere maandagmorgen plaats. Hiermee wordt de betrokkenheid met elkaar, ouders en school al vorm gegeven.
We werden aan iedereen voorgesteld. Hierna hadden we in de leerkrachtenkamer een gesprek met Jane, een voormalig directeur van de school. Zij vertelde ons veel over de historie van de school en de visie, de organisatie en de spanning tussen de regels van de overheid en de vrijheid van onderwijzen.
De school is geen CES school meer, maar de manier waarop lesgegeven wordt, omgegaan wordt met elkaar, de rol van de leerkracht, de wijze waarop de leerlingen aangemoedigd worden om te denken gaven mij de indruk dat de principes van CES hier nog zeker aanwezig zijn.
Na de uitleg zijn we klassen ingegaan. De leerkrachten en leerlingen zijn heel gastvrij, we mochten overal komen kijken en in gesprek gaan met leerlingen en leerkrachten.
Zaken die indruk op mij gemaakt hebben zijn:
Er wordt met veel materialen gewerkt. Lesboeken heb ik niet gezien. In de lokalen vind je niet voor ieder kind een tafel en een stoel. Activiteiten met de hele klas worden zittend op de grond gedaan, er wordt uitgenodigd tot nadenken en delen van kennis met elkaar.
Er gelden slecht drie regels in iedere klas nl. ; LISTEN, THINK en PARTICIPATE.
Op Central Park East komen de kinderen op de eerste plaats. De focus ligt op wie ze zijn en wat de kinderen kunnen en niet op wat een leerling niet kan!
Leerkrachten oordelen niet, maar helpen de leerling op weg. De leerlingen wordt al vroeg geleerd elkaar te helpen door vragen te stellen aan elkaar. Komen ze er samen niet uit dan roepen ze de hulp in van de leerkracht.
Er wordt veel gereflecteerd.
De leerlingen schrijven dagelijks een journal; ze schrijven over wat ze gedaan hebben, hoe ze het gedaan hebben, wat ze geleerd hebben. Het proces. De leerkrachten schrijven hier weer een reflectie op voor de leerling. Wanneer een leerling zijn of haar product toont aan de anderen kunnen de andere leerlingen en de leerkracht hier vragen over stellen. Er wordt niet beoordeelt, maar op weg geholpen. Van elkaar en met elkaar leren is belangrijk in deze.
Twee keer per jaar schrijft de leerkracht een rapport, er worden geen cijfers gegeven, maar een beschrijving van de leerling. Dit rapport wordt gedeeld met de ouders en leerling in een familyconference.
Ik heb al zoveel gezien, zoveel indrukken. Zaken die zeker te maken hebben met mijn leervragen in combinatie met enkele CESprincipes.Het was een inspirerend bezoek vandaag. image

Leervraag Thea

Posted on by

*Mijn persoonlijk leerdoel:
Ik ben erg benieuwd naar de reflectie van leerlingen en leerkrachten op het leerproces.
Hoe wordt dit georganiseerd?
Waar wordt op gereflecteerd?
Wat is de rol van de leerkracht?

Dit komt mede voort uit mijn rol als daltoncoördinator bij ons op school. In ons daltonontwikkelplan hebben we beschreven dat wij een doorgaande lijn reflectie willen implementeren.
Onze doelen hierbij zijn:
*Reflectie als kernwaarde heeft vaste plaats in ons daltononderwijs gekregen. Het belang van reflectie wordt schoolbreed onderkend;
*Er is een doorgaande lijn van 1 t/m 8;
*Reflectie is een vaste routine geworden;
*Het cognitief bewustzijn bij de kinderen is door reflectie vergroot en dat is ook aantoonbaar.

De volgende CES-principes sluiten hierbij aan:
Student-as-worker, teacher-as-coach
Learning to use one’s mind well

*Vragen van de vakgroep Dalton. Waar moet ik mee terug komen?
Hoe worden leerdoelen omschreven voor de leerlingen?
Wie bepaalt de leerdoelen?
Waar worden de normen voor de leerdoelen uit gehaald? Hoe blijft het niveau behouden en gaat het omhoog.
Hoe begeleiden/sturen de leerkrachten het leerproces?

De vragen hebben betrekking op onze daltonontwikkeling m.b.t. de rol van de leerkrachten op de Polderhof; minder sturend naar meer begeleider.
We willen dat:
*leerkrachten en leerlingen kennis hebben van de leerdoelen van waaruit ze werken;
*leerlingen in staat zijn om steeds meer op hun eigen wijze deze leerdoelen te behalen;
*leerdoelen op de takenkaart staan;
*uitgangspunten van de takenkaart (basistaken, keuzetaken) nageleefd cq geborgd worden.

Met als opbrengst:
*Doelen zijn zichtbaar voor leerling en leerkracht op de takenkaart;
*Leerling kan zijn leerproces (het leerdoel, de weg er naar toe en zijn keuzes hierin) verwoorden en aantonen;
*De leerkracht kan het leerproces van de leerling en zijn begeleidende rol hierin aantoonbaar maken (binnen de visie van gedeelde sturing).

Naast de twee eerder genoemde CES-principes ben ik ook benieuwd naar:
Resources dedicated to teaching and learning
Goals apply to all students

*Daarnaast zijn we/ik nog nieuwsgierig naar de volgende CESprincipes:
Less is more, depth over coverage
Commitment to the entire school

Bovenstaande CESprincipes hebben vooral te maken met de professionalisering van onze leerkrachten;
De daltonleerkracht ervaart autonomie in zijn handelen: in keuzes ten aanzien van het lesaanbod, de organisatie van het onderwijs, het verantwoorden van de opbrengsten, in samenwerkingsvormen etc
Met als opbrengst:
Leerkrachten krijgen de vrijheid en verantwoordelijkheid en durven deze verantwoordelijkheid ook te nemen:
*Leerkrachten hebben kennis van leerlijnen en leerdoelen en durven bewuste keuzes te maken (in aanbod en organisatie);
*Uit dialogen op diverse niveaus blijkt dat de leerkracht kan reflecteren en de leeropbrengsten goed in beeld heeft op basis van observaties cq toetsen;
*Steeds meer vakgroepcoördinatoren en specialisten worden ingezet voor het delen van expertise en het wordt steeds meer gemeengoed bij ieder teamlid om vraag en aanbod bij elkaar te brengen.