Aan het werk

Met mijn goed gevulde rugzak ben ik enthousiast voor de klas gaan staan. Ik ben aan de slag gegaan met het stellen van de juiste vragen. Wat een verandering bracht dat teweeg in de klas. De leerlingen deden allemaal gemotiveerd en goed mee. In het begin voelden ze zich een beetje ongemakkelijk, maar al gauw was daar niets meer van te merken. 

De projecttaak die ik en de leerlingen altijd verschrikkelijk vonden, werd nu leuk. Ze hebben in groepjes kunnen overleggen over welke strategie ze nu moesten hanteren en welke materialen ze konden gebruiken. Mijn 2 zwakste rekenaars hebben staan juichen in de klas, dat ze samen het antwoord wisten en ook zeker wisten dat ze het goed hadden. Hoe mooi is dat!

Ik heb aan de leerlingen gevraagd of ze verschil merkten tussen de juf voor Amerika en na Amerika.

  • Je bent veel leuker; je laat ons veel zelf doen
  • De dag gaat snel. We mogen meer samenwerken. Iemand uit mijn groepje kan mij dan op weg helpen. Ik hoef minder te luisteren.
  • We hebben veel gedaan vandaag.
  • Ik weet nu hoe ik iets moet opzoeken.

Dan concludeer ik: de juiste weg is ingeslagen.

Een spiegel

Wat is het een fantastische reis geweest! Met mijn leervragen in de nog lege rugzak ben ik op reis gegaan. De eerste dagen had ik vooral oog voor de inrichting, omgeving. Bij de teachermeeting kreeg ik gelukkig een goede spiegel. Jij als leerkracht maakt het onderwijs. Jouw handelen bepaalt het denken, voelen en handelen van jouw leerlingen. Als jij als leerkracht niet de diepte ingaat, doen je leerlingen dat ook niet. 

Vanaf dag 3 dus de focus op mijn handelen. Ik kwam er achter dat ik stiekem veel voorkauw. De leerlingen aan het handje meeneem. De focus leg op het product in plaats van proces. En ik ken mijn leerlingen minder goed dan ik dacht. Een confronterend spiegelbeeld. Tijd om te veranderen!

Ik ga meer en beter vragen stellen. Vragen gericht op proces, beleving en voorkennis. Dat is nog een leerproces, maar daarin gun ik mezelf de tijd. Ik ga meer samenwerkingsopdrachten geven en neem daarin een begeleidende rol in plaats van leidende rol. Ik ga me niet meer laten leiden door hoeveelheid werk dat af moet zijn, maar ik kijk of het doel van de les bereikt is. Hebben ze het begrepen? Ik ga zorgen dat ik mijn leerlingen echt ken. En ik ga kritisch kijken naar de tradities die er binnen onze school zijn. Zijn deze er nog voor het veilige en bekende gevoel voor ons als leerkracht of voor de kwaliteit van ons onderwijs?

Een rugzak vol mee naar huis dus!  

Leren van een student

Vandaag naar Parker Highschool geweest. Het was een warm bad waarin ik belandde. Iedereen ademt a tone of decency and trust. De leerkracht neemt tijd, vraagt door, luistert, activeert, motiveert, heeft humor. Wat heb ik veel humor gezien. 

In de middag had ik samen met een aantal een gesprek met een student. In een eerdere blog schreef ik al dat student also can be teachers. Ik heb het zelf mogen ervaren. Wat heeft ze mij geleerd? Luisteren naar je leerlingen met een open blik en kijk naar wat je leerlingen echt bezig houdt. Het slechtste wat je kunt doen is doorgaan op de weg die je altijd volgt. Reflecteer. Door traditioneel onderwijs memoriseer je het, maar leer je het niet.

   
 

Wat vraagt het van mij? 2

Verder met de rekenles van Abdi. Een jongen genaamd Angel, moest de breuk 3/4 op het bord tekenen en schrijven. De afbeelding was juist, maar de noemer en deler had hij omgedraaid. Abdi vroeg aan Angel hoe hij tot deze notatie was gekomen. Angel voelde meteen aan dat zijn “product” niet juist was en wilde op slot slaan. Abdi sloeg een arm om hem heen en zei: “There’s no wrong. What makes sense matters.” Kippenvel en Angel draaide zich weer naar het bord. Een leerling begon te zuchten en Abdi gaf aan dat hij het heel belangrijk vond dat Angel de noemer en deler begreep. “Samen moeten we hem hierbij helpen.”

Na het probleem te visualiseren en door te vragen zonder mening, zag je dat Angel het begreep. Abdi was zo enthousiast over dit succes en liet dit in houding en gedrag zo duidelijk merken, dat hij de hele klas een soort euforisch gevoel gaf. Ook ik zat op het puntje van mijn bank! Wat een succes.

Wat deed Abdi nou zo anders?

  • Hij gaf niet op
  • Zorgde voor a tone of decency and trust
  • Stelde vragen zonder mening en zonder tips
  • Liet zich niet leiden door de klok
  • Het werk hoefde niet af te zijn. Als je maar goed nagedacht hebt over de materie.

Wat zou het toch mooi zijn als ik volgende week in ieder geval 3 van de 5 punten in praktijk zou kunnen brengen. Ik ga er voor!

  

Wat vraagt het van mij?

Vandaag een bezoek gebracht aan Mission Hill. Ook daar, deze keer bij toeval, een rekenles gezien in een 5th en 6th grade. De leerkracht Abdi gaf daar de les. In zijn klas had hij in gedrag een paar uitdagende leerlingen. Abdi bleef kalm, terwijl hij heel duidelijk liet merken wat hij verwachtte van de leerlingen. Soms negeerde hij ook even bepaald gedrag. Ik vond die dynamiek zowel mooi als heftig om te zien. De leerkracht zet zijn eigen grenzen even opzij in het belang van het kind. “Ga je iets doen om te zorgen dat je zo weer geconcentreerd mee kunt doen?” De leerlingen blijven altijd welkom bij de leerkracht ongeacht wat er gebeurd is.

Ik vind dat lastig, zeker als hierbij fysiek geweld aan te pas gekomen is. Wat doet dit met het veiligheidsgevoel bij mij, maar ook binnen de groep? Anderzijds vind ik het heel mooi, dat een leerling altijd welkom blijft en zich niet weer onbegrepen voelt. Dat ik dat als volwassene niet alleen lastig vind, bleek wel in een gesprek met een leerling. Als zij iets aan de school mocht veranderen, was dat men sommige leerlingen minder de ruimte moeten geven. Ze maken daar misbruik van. Alleen bij sprake van fysiek gebruik, wilde ze schorsing. Maar niet meer dan 2 dagen. Want de leerling hoort op school. 

  

Processen

Een ding wat mij duidelijk is geworden in deze dagen, is dat mijn focus veel op het product heeft gelegen. Het zal een proces zijn om me meer bezig te gaan houden met het proces naar het product toe. Dat vraagt van mij als leerkracht betere vaardigheden op het gebied van gericht doorvragen. Als de focus op het proces ligt, is het makkelijker om thematisch te werken. En hoe mooi kan een schoolbreed thema zijn! Vandaag een prachtig voorbeeld gezien! Alles in het thema leven in en om the Bronx river. Daar word ik helemaal blij van.

Is het dan hier allemaal perfect? Nee. Ook hier lopen ze tegen eenzelfde problematieken aan zoals voldoen aan testnormen, populatie en differentiatie. Ook zij voelen die druk. Maar ze geven zichzelf de tijd en ruimte om in kleine stappen hun idealen na te streven. 

   

Rekenles met diepgang 2

Vorige keer gepost over hoe je diepgang kunt creëren in je rekenles. Vandaag ben ik naar The Bronx Charter school geweest. Ook daar kregen de leerlingen een probleemstelling voorgelegd. Bij het vorige bezoek vroeg ik me af hoe je de voortgang en de hulpvragen van de leerlingen bij moet/ kunt houden. De leerkracht van de groep die ik vandaag bezocht heb, deed dat door na het bieden van hulp aan een leerling (lees doorvragen) zijn interventies en de benodigde hulp te noteren in een programmaatje op zijn tablet. Simpel maar doeltreffend.

Geen diffentiatie gezien in opdracht. Maar is dat nodig? Differentiatie in proces is misschien wel zeker zo goed.