Tijdens de ‘morning meeting’ sloot ik aan in de groep van Abdi en Kat. Kinderen in de leeftijd van 10-11 jaar.
De kinderen zaten rustig in de kring. De een zat/lag op de grond, de ander op een kussen en weer een ander op een bankje. Ieder kind op zijn eigen manier.
Tijdens deze meeting vertelden de kinderen hoe zij zich voelden op dat moment. Een 1 stond voor š¦ en bij een 5 kon het niet beter š
Het viel op dat er veel kinderen waren die zich niet happy voelde, moe waren of er gewoon geen zin in hadden vandaag. ‘Wat helpt jullie om je beter te voelen?’, vroeg Abdi aan zijn leerlingen. ‘Even een frisse neus halen’, was daarop het antwoord.
En dus gingen we met z’n allen op weg naar buiten om even een frisse neus te halen.
Binnen 5 minuten ging ongeveer de helft van de groep uit zichzelf naar binnen. Abdi volgde, de rest bleef met Kat nog even buiten.
Binnen ging een klein groepje meteen aan de slag met een stagiaire. Een ander groepje hielp mee om de spulletjes van een vorig project op te ruimen. Na ongeveer een half uur volgden ook de kinderen die tot dan toe steeds buiten waren geweest.
Op mijn vraag of dat Abdi niet bang was zijn programma niet helemaal te kunnen draaien vandaag, kreeg ik het antwoord: ‘Welcome to Mission Hill!’, that’s the way we do it here…
Tijd en ruimte voor het kind. Luisteren naar wat het ĆØcht nodig heeft en daarop reageren.
SAAMgoesUSA 