Abdi geeft een rekenles over breuken. Hoe werkt het voor jou, volgens jouw strategie. Geen zorgen over wat een ander ervan vindt. Laat je hoofd werken. Cause you have beautiful minds!
Les is interactief, Abdi stelt veel vragen, vindt allerlei oplossingen oké, luistert, accepteert verschillende strategieën.
Abdi is into de les! Beleeft het rekenprobleem mee met Angel die moeite heeft met de noemer en deler van een breuk (draait dit om). Als Angel het snapt is Abdi blij. Ik merk dat ik meeleef en ook wil dat Angel het gaat begrijpen. Abdi neemt de tijd duikt in het rekenprobleem. De rest van de groep doet hetzelfde. Als het kwartje valt bij Angel is iedereen blij! Ik ook! En, zegt een meisje, het is ook een goed show! Haha!!

Wat levert deze observatie mij op:
Abdi doet zijn werk met passie en respect voor de ander. Hij wil dat de ander hem begrijpt en verstaat de kunst van het vragen stellen en het zelfontdekkend leren.
In mijn leiderschap streef ik dit ook na. Ik doe mijn werk met passie, krijg energie van dingen die ik met passie doe. Energie lekt weg daar waar werken een ‘moeten’ wordt. Ik schat met grote zekerheid in dat wanneer Abdi Angel gepusht zou hebben om tot een oplossing te komen (het moeten vinden van een uitkomst) hij zijn hakken in het zand gezet zou hebben en hij geen succeservaring zou hebben gehad. Nu was Angel blij omdat hij het vraagstuk snapt, Abdi is blij omdat Angel het snapt. Angel heeft weer geleerd om zij hoofd te gebruiken, te leren nadenken.
Ik krijg ook energie van mensen die ik ook vanuit passie hun werk zie doen. Ik doe ook een beroep op de passie van mijn collega’s. Vraag naar hen why’s how’s en what’s. Probeer vooral veel vragen te stellen om erachter te komen wat hen beweegt. De waan van de dag maakt dat ik daar soms te weinig tijd voor maak. There’s time enough, een uitspraak van de eerste dag op de EPC blijft ook maar steeds in min hoofd rondzingen. Neem de tijd en blijf nieuwsgierig naar wat een ander beweegt.